مجله پژوهشهای گیاهی (مجله زیست شناسی ایران)(علمی)

تاثیر نانو ذره اکسید مس بر رشد، مقدار پروتئین، کلروفیل ها و کاروتن جلبک (Chlorella vulgaris)

نوع مقاله : مقاله کوتاه

نویسندگان

1 عضو هیئت علمی دانشگاه زابل

2 دانشگاه زابل

چکیده

نانو ذرات اکسید مس به طور گسترده در تولیدات صنعتی استفاده می‌شوند که رهایش این نانو ذرات به محیط زیست باعث سمیت برای ارگانیسم‌های آبزی می‌شود. در این مطالعه اثرات نانو ذره اکسید مس بر روی رشد، پروتئین کل، کلروفیل‌ها و کاروتن جلبک گونه (Chlorella vulgaris) در غلظت‌های مختلف (شاهد، 1/0، 1، 10 و 100 میلی گرم بر لیتر) به مدت شش روز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تعداد سلول‌ها و میزان پروتئین کل جلبک با افزایش غلظت نانو ذره اکسید مس به طور معنی‌دار کاهش یافته است (05/0>P). نانو ذره اکسید مس باعث افزایش درصد نرخ بازدارندگی در جلبک Chlorella vulgaris شده است. میزان کلروفیل کل، کلروفیل a، b و کاروتن در غلظت‌های مختلف نانو ذره اکسید مس در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی‌داری داشته، که نشان دهنده تاثیر این نانو ذره بر فتوسنتز می‌باشد. همبستگی مثبت و معنی‌دار بین رشد سلول‌های جلبک گونه (Chlorella vulgaris) با کلروفیل‌a، کلروفیلb، کلروفیل کل و کاروتن وجود دارد. طبق بررسی‌های انجام شده می‌توان نتیجه گرفت که نانو ذره اکسید مس رشد، تکثیر و فتوسنتز را در جلبک گونه Chlorella vulgaris کاهش داده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Effect of copper oxide nanoparticle on growth, protein content, chlorophylls and carotenoid in (Chlorella vulgaris)

چکیده [English]

Copper oxide nanoparticles are widely used in industrial production, are released in the environment and can induce toxicity to aquatic organisms. In this study, effects of copper oxide nanoparticles on growth, total protein content, chlorophylls and carotene of Chlorella vulgaris in various concentrations (control, 0/01, 1. 10 and 100 mg/l) were investigated for six days. The results showed that the number of algae cells and total protein significantly decreased with increasing concentrations of copper oxide nanoparticles (P<0/05). Copper oxide nanoparticles increased the percentage interception rate in Chlorella. The total chlorophyll, chlorophyll a, b and carotene had significant reduction in different concentrations of copper oxide nanoparticles compared with control group, indicating the impact of nanoparticles on photosynthesis. There is a significant positive correlation between the growth of algae cells (Chlorella vulgaris) with chlorophyll a, chlorophyll b, total chlorophyll and carotene. The investigation concluded that copper oxide nanoparticle reduced growth and photosynthesis in Chlorella vulgaris.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Chlorella vulgaris
  • Nanoparticle
  • CuO

مقاله کوتاه 

تاثیر نانو ذره اکسید مس بر رشد، مقدار پروتئین، کلروفیل­ها و کاروتن جلبک گونه (Chlorella vulgaris)

محدثه میری* و هاشم خندان بارانی

زابل، دانشگاه زابل، پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، گروه مدیریت اکوسیستم­های طبیعی

تاریخ دریافت: 7/6/94                  تاریخ پذیرش: 23/9/94

چکیده 

نانو ذرات اکسید مس به طور گسترده در تولیدات صنعتی استفاده می­شوند که رهایش این نانو ذرات به محیط زیست باعث سمیت برای ارگانیسم­های آبزی می­شود. در این مطالعه اثرات نانو ذره اکسید مس بر روی رشد، پروتئین کل، کلروفیل­ها و کاروتن جلبک گونه (Chlorella vulgaris) در غلظت­های مختلف (شاهد، 1/0، 1، 10 و 100 میلی گرم بر لیتر) به مدت شش روز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تعداد سلول­ها و میزان پروتئین کل جلبک با افزایش غلظت نانو ذره اکسید مس به طور معنی­دار کاهش یافته است (05/0>P). نانو ذره اکسید مس باعث افزایش درصد نرخ بازدارندگی در جلبک Ch. vulgaris شده است. میزان کلروفیل کل، کلروفیل a، b و کاروتن در غلظت­های مختلف نانو ذره اکسید مس در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی­داری داشته، که نشان دهنده تاثیر این نانو ذره بر فتوسنتز می­باشد. همبستگی مثبت و معنی­دار بین رشد سلول­های جلبک گونه (Ch. vulgaris) با کلروفیل­a، کلروفیلb، کلروفیل کل و کاروتن وجود دارد. طبق بررسی­های انجام شده می­توان نتیجه گرفت که نانو ذره اکسید مس رشد، تکثیر و فتوسنتز را در جلبک گونه Ch. vulgaris کاهش داده است. 

واژه­های کلیدی: Chlorella vulgaris، نانو ذره، CuO.

* نویسنده مسئول، تلفن: 09151960554،  پست الکترونیکی: mirimohadeseh@uoz.ac.ir

مقدمه

 

در حال حاضر نانوتکنولوژی در مقیاس بزرگی از تولیدات صنعتی و خانگی استفاده می­شود و حتی در برنامه های آینده نیز کاربرد بیشتری پیدا خواهد کرد (20). نانو ذره اکسید مس به علت داشتن هدایت گرمایی خوب به عنوان مایع انتقال حرارت در ابزار و ماشین آلات استفاده می­شود (6). همچنین نانو ذره اکسید مس به عنوان کاتالیزور، ابر رساناها، مواد ترموالکتریک، مواد سنسور، شیشه، سرامیک و دیگر مواد کاربرد دارد (26). به طور کلی از این نانو ذره به طور گسترده استفاده می­شود. در نهایت این نانو مواد به صورت زباله های خانگی و صنعتی به بدنه آبی زمین وارد خواهند شد (4).

جلبک­ها تولیدکنندگان اولیه هستند که خط اولیه زنجیره غذایی اکوسیستم و منشا تجمع زیستی را تشکیل می­دهند و نقش مهمی در تعادل اکوسیستم دارند. جلبک­ها به دلیل حساسیت زیاد، کوتاه بودن چرخه رشد، قابلیت کشت به صورت جداگانه و مشاهده اثرات سمی در سطح سلولی به عنوان  یکی از فاکتورهای حساس به مواد سمی در محیط زیست مورد استفاده قرار می­گیرند (22). جلبک Chlorella به علت داشتن مقاومت بالا معمولا برای ارزیابی مواد سمی و مضر به کار می­رود (8). این ارگانیسم­ها به حضور گونه­های مختلف مس در محیط بسیار حساس می­باشند (7، 21). در حال حاضر مطالعه اثرات سمی نانو ذره اکسید مس بر روی جلبک کلرلا اندک است. بنابراین در این مطالعه اثرات سمی نانو ذره اکسید مس بر جلبک گونه (Ch. vulgaris) با هدف ارزیابی ایمنی مواد نانو مورد بررسی قرار گرفته است تا شواهدی بر استفاده از نانو مواد استاندارد فراهم گردد.

مواد و روشها

آماده سازی نانو ذره اکسید مس: نانو ذرات اکسید مس (CuO-NPs) مورد استفاده در این تحقیق با نام تجاری (US NANO) از شرکت پیشگامان نانو مواد ایران خریداری شد. سایز نانو ذرات 40 نانومتر می­باشد. ابتدا محلول همگنی از نانو ذرات در محیط کشت Guillard F/2 (23) تهیه شد و قبل استفاده توسط دستگاه التراسونیک مدل (Bandelin)، فرایند التراسونیک به مدت 30 دقیقه صورت گرفت (4، 9). این فرایند برای تهیه سوسپانسیونی همگن از نانو ذره اکسید مس انجام شد.

کشت جلبک: جلبک سبز گونه (Ch. vulgaris) در محیط کشت Guillard F/2 و شرایط آزمایشگاهی با دمای 25 درجه سانتی­گراد، 2000 لوکس روشنایی و دوره 12 ساعت تاریکی و 12 ساعت روشنایی و هوادهی مداوم پرورش یافت. به منظور کشت انبوه، 10 میلی­لیتر از استوک خالص جلبک به ارلن مایر حاوی 500 میلی­لیتر محیط کشت استریل انتقال داده شد. بعد از گذشت 5 روز میزان جلبک­ها دو برابر شده و به فاز یکنواختی رسیدند. سپس یک میلی گرم بر لیتر از جلبک در یک لیتر محیط کشت حاوی غلظت­ های مختلف نانو ذره اکسید مس قرار داده شد. این آزمایش شامل 5 تیمار از غلظت­های مختلف اکسید مس 100، 10، 1، 1/0 (میلی گرم بر لیتر) و شاهد با سه تکرار از هر تیمار بوده است. تراکم سلول­ها توسط لام هموسیتومتر و میکروسکوپ نوری در هر روز مورد محاسبه قرار گرفت.

اندازه­گیری رنگیزه­ها: به منظور اندازه­گیری رنگیزه­های کلروفیل a، b و کاروتن، 3 میلی­لیتر از سوسپانسیون جلبکی داخل لوله آزمایش منتقل و در 3000 دور در دقیقه به مدت 10 دقیقه توسط دستگاه سانتریفیوژ مدل (Eppendorf) سانتریفیوژ گردید. سپس محلول رویی خارج و به رسوب جلبکی 3 میلی­لیتر استون (Merck 90%) اضافه و توسط همزن مخلوط گردید و مجدد عمل سانتریفیوژ به مدت 10 دقیقه انجام شد. محلول حاصله را جدا نموده و با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر (Jenway)، جذب نوری در طول موج­های مختلف 412، 431، 460، 480، 645، 663 و 665 خوانده و میزان رنگیزه­ها توسط فرمول­های مربوطه بر حسب میلی گرم بر میلی لیتر محاسبه شد (11).

نرخ بازدارندگی رشد جلبک: نرخ بازدارندگی رشد جلبک­ها در غلظت های مختلف اکسید مس از فرمول زیر محاسبه شده (9):

(N0/N-1)×100= درصد نرخ بازدارندگی رشد

N: تراکم سلول­ها در هر میلی لیتر در غلظت های مختلف اکسید مس ، N0: تراکم سلول ها در هر میلی لیتر در کنترل

سنجش پروتئین: 50 میلی­لیتر از هر غلظت برداشت و از صافی با مش 25 میکرون عبور داده شد و به مدت یک روز در دمای 4 درجه سانتی گراد به منظور از دست دادن آب اضافی جلبک ها نگه داری شدند و سپس در دمای 20- درجه سانتی گراد تا زمان سنجش پروتئین در آنجا نگه داری شد. میزان پروتئین به روش کلدال سنجیده شد. 20 میلی­گرم وزن خشک جلبک با 6 گرم کاتالیزور (3.5 g K2SO4 + 0.4 g CuSO4×5H2O) و 15 میلی­لیتر اسید سولفوریک در دمای 400 درجه­سانتی­گراد به مدت 45 دقیقه هضم شد. سپس با دستگاه کلدال مدل (V40) عملیات تقطیر و با محلول (HCL 0/1M) فرایند تیتراسیون انجام شد و میزان نیتروژن کل به دست آمد. با استفاده از فرمول­ زیر میزان پروتئین کل محاسبه گردید (16):

Total protein=N× N factor

N= میزان نیتروژن موجود در نمونه­ها

N factor= فاکتور تبدیل نیتروژن به پروتئین، 25/6 برای جلبک می­باشد.

تحلیل آماری: آنالیز داده­های آماری توسط نرم افزار SPSS(16) انجام شد. پس از تعیین نرمال بودن داده­ها توسط آزمون آنالیز واریانس دو طرفه (Two-Way ANOVA) اختلاف بین تیمارهای مختلف و روزهای متفاوت در سطح (05/0>P) مورد تحلیل قرار گرفت. همبستگی بین رشد سلول­های جلبک گونه (Ch. vulgaris) با کلروفیل­a، کلروفیلb، کلروفیل کل و کاروتن با استفاده از پس آزمون Pearson انجام شد.

نتایج

نمودار (1) رشد میکروجلبک (Ch. vulgaris) در 4 تیمار با غلظت­های مختلف نانو ذره اکسید مس در مقایسه با شاهد در روزهای دوم، چهارم و ششم را نشان می­دهد. بین غلظت­های مختلف نانوذره اکسید مس و گروه شاهد در هر روز اختلاف معنی­دار مشاهده شده است (05/0>P). بیشترین و کمترین میزان رشد سلول­های جلبکی به ترتیب در گروه شاهد به میزان 106×74/1 (سلول در میلی­لیتر) در روز ششم و به میزان 106×21/0 (سلول در میلی­لیتر) در غلظت 100 (میلی گرم بر لیتر) نانو ذره اکسید مس در روز دوم مشاهده شد. روز ششم بیشترین میزان رشد جلبک نسبت به روزهای دوم و چهارم مشاهده شد (نمودار 1).

نرخ بازدارندگی رشد میکروجلبک (نمودار 2) با افزایش غلظت نانوذره اکسید مس افزایش می­یابد. بیشترین و کمترین میزان بازدارندگی به ترتیب در روز دوم و روز ششم مشاهده شده است. به طوری که در روز ششم نرخ بازدارندگی در نقطه صفر و منفی است (نمودار 2).

مقایسه میانگین میزان پروتئین کل جلبک­ها در روز ششم در غلظت­های مختلف اختلاف معنی­دار نشان نداد (05/0<P). بیشترین و کمترین میزان پروتئین به ترتیب در گروه شاهد به میزان 38/0 (میکروگرم بر گم وزن خشک) و غلظت 100 به میزان 19/0 (میکروگرم بر گم وزن خشک) مشاهده شد (نمودار 3).

 

 

نمودار1-  مقایسه میانگین رشد سلول­های جلبک (Ch. vulgaris) در غلظت­های مختلف نانو ذره اکسید مس (میلی گرم بر لیتر) در سه زمان متفاوت (میانگین ± خطای استاندارد).

 

طبق بررسی انجام شده در مورد اثر غلظت­های متفاوت نانوذره اکسید مس بر میزان کلروفیل­های جلبک Chlorella مشخص شد که با افزایش میزان غلظت نانوذره اکسید مس میزان کلروفیل­ها در هر روز به طور معنی­داری کاهش می­یابد (05/0>P). میزان کلروفیل­ها با گذشت زمان افزایش یافته اما اختلاف معنی­دار بین روزهای مختلف مشاهده نشد (05/0<P). بیشترین و کمترین میزان کلروفیل a به ترتیب در گروه شاهد در روز ششم به میزان 05/0±12/2 و غلظت 100 میلی گرم بر لیتر نانو ذره اکسید مس در روز دوم به میزان 009/0±09/0 مشاهده شد.

 

 

 

نمودار 2- مقایسه میانگین نرخ بازدارندگی رشد جلبک (Ch. vulgaris) در غلظت­های مختلف نانو ذره اکسید مس (میلی گرم بر لیتر) در سه زمان متفاوت (میانگین ± خطای استاندارد).

 

نمودار 3- مقایسه میانگین پروتئین کل جلبک­ (Ch. vulgaris) در غلظت­های مختلف نانو ذره اکسید مس (میلی گرم بر لیتر) در روز ششم (میانگین ± خطای استاندارد).

 

بیشترین و کمترین میزان کلروفیل b به ترتیب مربوط به گروه شاهد در روز ششم به میزان 02/0±86/0 و غلظت 10 و 100 میلی گرم بر لیتر نانو ذره اکسید مس در روز دوم به میزان 004/0±02/0 (میلی­گرم بر ­لیتر) بود و در مورد کلروفیل کل هم به ترتیب در گروه شاهد در روز ششم 009/0±98/2  و غلظت 100 میلی­گرم بر لیتر نانو ذره اکسید مس در روز دوم به میزان 008/0±11/0 (میلی­گرم بر لیتر) مشاهده شد. کاروتن در جلبک Chlorella با افزایش میزان غلظت نانو ذره اکسید مس بین تیمارهای مختلف به طور معنی­دار کاهش یافته است. به طوری­که بیشترین و کمترین میزان کاروتن به ترتیب در گروه شاهد در روز ششم 02/1±26/101 و در غلظت 1/0 میلی گرم بر لیتر نانو ذره اکسید مس در روز دوم به میزان 1/0±13/15 (میلی­گرم بر لیتر) مشاهده شد (نمودار 4).

نتایج همبستگی بین رشد سلول­های جلبک گونه (Ch. vulgaris) با کلروفیل­a، کلروفیلb، کلروفیل کل و کاروتن در جدول 1 آمده است. رشد جلبک Chlorella با کلروفیل­ها و کاروتن همبستگی مثبت و معنی­دار نشان داد.


 

 

نمودار 4- مقایسه میانگین کلروفیل­a، کلروفیلb، کلروفیل کل و کاروتن در جلبک­ (Ch. vulgaris) در غلظت­های مختلف نانو ذره اکسید مس (میلی گرم بر لیتر) در سه زمان متفاوت (میانگین ± خطای استاندارد).

 

جدول 1- همبستگی بین رشد سلول­های جلبک گونه (Ch. vulgaris) با کلروفیل­a، کلروفیلb، کلروفیل کل و کاروتن 

کاروتن

کلروفیل کل

کلروفیل b 

کلروفیل a 

 

757/0=r2

*00/0=P

640/0=r2

*00/0=P

620/0=r2

*00/0=P

607/0=r2

*00/0=P

رشد سلول­های جلبک گونه (Chlorella vulgaris)

* اختلاف معنی­داری در سطح 01/0 می­باشد.


بحث

میزان رشد و تقسیمات سلولی و کلروفیل از مهمترین شاخص­های فیزیولوژیک هستند که در علم سم شناسی برای ارزیابی خطر سموم در محیط استفاده می­شود (13، 14). کاروتن نیز از رنگیزه­های مهم در جلبک­ها است که نقش حیاتی در رشد آنها دارد (5، 26). بنابراین با توجه به رشد سریع و گسترده نانو مواد و به خصوص کاربرد گسترده نانو ذره اکسید مس در تولیدات صنعتی (23) و ورود به اکوسیستم­های آبی و تاثیر بر تولیدکنندگان اولیه زنجیره غذایی، بررسی تاثیر این نانو مواد بر متابولیسم و شاخص­های فیزیولوژیک حائز اهمیت می­باشد (7، 15).

در مطالعه حاضر، میزان رشد جلبک Chlorella با افزایش غلظت نانوذره اکسید مس به طور معنی دار (05/0>P) کاهش یافته بود و با گذشت زمان این میزان افزایش یافته است (نمودار 1). Oukarrom و همکاران (2012)، نشان دادند که نانو ذره نقره می تواند به طور مستقیم بر روی سطح جلبک Chlorella تاثیر می­گذارد (17). در نتیجه سلول­ها بزرگتر و متراکم به نظر می­رسند. زیرا نانو ذره نقره که 50 نانومتر است ممکن است نتواند وارد سلول شود اما می­تواند به عنوان یک پل ارتباطی به سلول دیگر باشد که در نهایت باعث سرعت بخشیدن در تجمع سلولی می­شود (12، 17). تجمع نانو ذرات اکسید روی و اکسید تیتانیوم باعث محصور شدن دریچه­های سلولی جلبک Chlorella شده است (12). همچنین نانو ذره اکسید سلیسیم توسط سطح جلبک Chlorella جذب شده و این باعث کاهش رشد شده است (24). با جذب سطحی نانوذرات توسط جلبک­های Chlorella و Scenedesmus نرخ جذب نور کاهش یافته، که می­تواند دلیل کاهش رشد و افزایش نرخ بازدارندگی باشد (12، 24). بنابراین خاصیت تراکم نانو ذرات و جذب سطحی توسط جلبک­ها از دلایل سمیت نانو ذره اکسید مس برای جلبک گونه
Ch. vulgaris است.

فتوسنتز از عوامل موثر رشد جلبک­ها است. کلروفیل a ماده اساسی فتوسنتز است که مقدارش نشان دهنده وضعیت رشد جلبک­ها است (23). نمودار 4 تغییرات میزان کلروفیلa، b و کاروتن را تحت تاثیر نانو ذره اکسید مس در شش روز نشان می­دهد. میزان کلروفیل­ها و کاروتن با افزایش غلظت نانو ذره اکسید مس کاهش یافته است. نتایج مطالعه Wang و همکاران (2013)، مشابه مطالعه حاضر است. آنها کاهش میزان کلروفیلa و b را در جلبک Chlorella در غلظت­های بالای نانو ذره اکسید مس در 96 ساعت مشاهده و بیان کردند که نانو ذره اکسید مس با کاهش کلروفیل، فتوسنتز را در جلبک گونه Ch.vulgaris مهار می­نماید (23). Shi و همکاران (2011)، گزارش کردند که میزان کلروفیل در خزه با حضور نانو ذره اکسید مس به دلیل افزایش رهایی یون­های مس از نانو ذرات کاهش یافته است (22). همچنین Gang و همکاران (2011) و Arouja و همکاران (2009) نیز کاهش رشد و کلروفیل را در جلبک­های در معرض قرار گرفته با نانو ذرات به دلیل کاهش فتوسنتز گزارش کردند (4، 9). یون­های مس رها شده از نانو ذرات با کاهش مهار آب از فتوسیستم دو بر روی فتوسنتز جلبک تاثیر می­گذارند. به علاوه با حضور نانو ذره اکسید مس میزان مواد فتوشیمیایی فتوسیستم دو کاهش می­ یابد (2). طبق مطالعاتی که Perreault و همکاران (2010) و Patsikka و همکاران (2002) انجام دادند نانو ذره اکسید مس بر روی عملکرد رادیکال­های اکسیژن ROS داشته و استرس اکسیداتیو را به علت ترکیب شدن با آهن به عنوان یک عنصر ضروری افزایش داده است (15، 18، 19). استرس اکسیداتیو نقش مهمی در سمیت نانو ذره اکسید مس در ارگانیسم­های فتوسنتتیک گیاه دارد (23) که با توجه به نقش آنتی اکسیدانی کاروتنوئیدها (1، 8)، شاید دلیل افزایش کاروتن در روز ششم در غلظت­های مختلف نانو ذره اکسید مس در جلبک Ch. vulgaris باشد (9). مقادیر پروتئین در جلبک مورد مطالعه در غلظت­های مختلف نانو ذره در مقایسه با کنترل کاهش یافته اما اختلاف معنی­دار مشاهده نشده است (05/0<P). نتایج مطالعات Gang و همکاران (2011) نیز با مطالعه حاضر مطابقت دارد. آنها بیان کردند که پروتئین می­تواند بعنوان یک فاکتور مهم در فرآیند تجزیه زیستی مورد ارزیابی قرار گیرد (9). همچنین یداللهی و همکاران (1390)، گزارش کردند که پروتئین در جلبک (Dunaliella  salina) با افزایش غلظت آلومینیوم افزایش معنی­داری نداشته است (2). همبستگی بین رشد سلول­های جلبک Chlorella با کلروفیل­a، کلروفیلb، کلروفیل کل و کاروتن وجود دارد.

نتیجه­گیری نهایی

نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که نانو اکسید مس مانع رشد جلبک کلرلا شده است و میزان سلول­ها در حضور نانو ذرات کمتر از گروه شاهد است. هممچنین میزان کلروفیل a، b و کاروتن در غلظت های مختلف نانو ذره اکسید مس کاهش یافته است. بنابراین باعث کاهش فتوسنتز در جلبک کلرولا شده است. با توجه به این نتایج باید تحقیقات بیشتری بر روی ایمنی نانو مواد انجام شود. 

1- کسایی، س. م. سروش نسب، ل. ساطعی، آرین. 1391. اثر الومینیوم بر رشد، PH، فعالیت آنزیم­های آنتی اکسیدانی، اسمولیت­ها و تجمع آن در جلبک کلرلا ولگاریس (Ch. vulgaris). فصلنامه پژوهش­های علوم گیاهی، 7 (2): 59-67.
2- یدالهی، ف. ساطعی، آ. قربانعلی، م. ل. 1390. اثر آلومینیوم بر رشد، مقدار پروتئین، کلروفیل­ها و میزان تجمع آلومینیوم در جلبک (Dunaliella salina Teodoresco). فصلنامه پژوهش­های علوم گیاهی. 6(2): 11-17.
 
3- Arellano J.B., Lazaro, J.J., Lopez-Gorge, J., Bar´on, M., 1995.The donor side of Photosystem II as the copper-inhibitory binding site. Photo. Re. 45(2): 127-134.
4- Aruoja, V., Dubourguier, H.C., Kasemets, K., Kahru, A., 2009. Tox-icity of nanoparticles of CuO, ZnO and TiO2 to microal-gae Pseudokirchneriella subcapitata. Sci. Total. Environment. 407; 1461-1468.
5- Ben-Amotz, A., 1995. New mode of Dunaliella biotechnology: two-phase growth for B-carotne production. J. A. Phycol. 7: 65-68.
6- Chang, H., Jwo, CS., Lo, C.H., Tsung, T.T., Kao, M.J., Lin, H.M., 2005. Rheology of CuO nanoparticle suspension prepared by ASNSS. Rev. Adv. Mater. Sci. 10: 128-32.
7- Dewez, D., Geoffroy, L., Vernet, G., Popovic, R., 2005. Determination of photosynthetic and enzymatic biomarkers sensitivity used to evaluate toxic effects of copper and fludioxonil in alga Scenedesmus obliquus. Aquatic. Toxicol. 74(2): 150-159.
8- Dicango, R., Guid, R.L, De Gara, L., Soldatini. G.F., 2001. Combined cadmium an azone treatment effect photosynthesis and ascorbate-dependennt defences in sunflower. Newphytol. Chemosphere. 151: 622-636.
9- Gong, N., Shao, K., Feng, W., Lin, Z., Liang, C., Sun, Y., 2011. Biotoxicity of nickel oxide nanoparticles and bioremediation by microalgae Chlorella vulgaris. 83: 510-516.
10- Grant, W.F., Zinoveva Stahevitch, A.E., Zura, K.D., 1981. In short term tests for chemical carcinogens. New York San. Springerverlag. 200 -216.
11- Jensen, A., 1987. Chlorophyll and carotenoid, Hand book of physiological and biochemical method. Combridge.
12- Ji, J., Long, Z., Lin, D., 2011. Toxicity of oxide nanoparticles to the green algae Chlorella sp. Chem. Engineering. J. 170: 525-530.
13- Kastori, R., Plesnicar, M., Sakac, Z., Pankovic, D., Arsenijevic_Maksimovic, I., 1998. Effect of excess lead on sunflower grwoth and photosynthesis. J. Plant nutrition. 21: 75-85.
14- Khristo Forova, N.K., Aizdaicher, N.A., Berezovskaya, O., 1996. The effect of copper ions and a detergent of green microalge Dunaliella tertiolecta and Platymonas sp. Russian. J. Marine. Bio. 22: 109-114.
15- Knauert, S., Knauer, K., 2008. The role of reactive oxygen species in copper toxicity to two freshwater green algae. J. Phycolo. 44(2): 311-319.
16- Ördög, V., Stirk, W. A., Bálint, P., Staden J. V., Lovász, C., 2011. Changes in lipid, protein and pigment concentrations in nitrogen-stressed Chlorella minutissima cultures. J. Appl. Phycol. 24: 907-914.
17- Oukarroum, A., Bras, S., Perreault, F., Popovic, R., 2012. Inhibitory effects of silver nanoparticles in two green algae, Chlorella vulgaris and Dunaliella tertiolecta. Eco. Environment. Safety. 78: 80-85.
18- Patsikka, E., Kairavuo, M., Sersen, F., Aro, E.M., Tyystjarvi, E. 2002. Excess copper predisposes photosystem II to photoinhibition in vivo by outcompeting iron and causing decrease in leaf chlorophyll. Plant. Physiolo. 129(3): 1359-1367.
19- Perreault, F., Oukarroum, A., Pirastru, L., Sirois, L., Gerson, W., Popovic, R., 2010. Evaluation of copper oxide nanoparticles toxicity using chlorophyll a fluorescence imaging in Lemna gibba. J. Botany. 1-9.
20- Popov, A.P., Priezzhev, A.V., Lademann, J., Myllylä, R., 2005. TiO2 nanoparticles as an effective UV-B radiation skin protective compound in sunscreens. J. Phys. D. Appl. Phys. 38: 2564-70.
21- Saison, C., Perreault, F., Daigle, J.C., Fortin, C., Claverie, J., Morin, M., Popovic, R., 2009. Effect of core-shell copper oxide nanoparticles on cell culture morphology and photosynthesis (photosystem II energy distribution) in the green alga, Chlamydomonas reinhardtii. Aquatic. Toxicol. 96: 109-114.
22- Shi, J., Abid, A.D., Kennedy, I.M., Hristova, K.R., Silk, W.K., 2011. To duckweeds (Landoltia punctata), nanoparticulate copper oxide is more inhibitory than the soluble copper in the bulk solution. Environ. Pollut. 159: 1277-1282.
23- Wang, L., Wang, M., Peng, C., Pan, J., 2013. Toxic Effects of Nano-CuO, Micro-CuO and Cu2+ on Chlorella sp. J. Environment. Protection. 4: 86-91.
24- Wei, C.X., Zhang, Y.B., Guo, J., Han, B., Yang, X., Yuan, J.L., 2010. Effects of silica nanoparticles on growth and photosynthetic pigment contents of Scenedesmus obliquus. J. Environmen. Sci. 22(1): 155-160.
25- Yang, A., britton, g., 1990. Carotenoids and stress. In: stress responses in plants: Adaptation and acclimation mechanisms. Wiley-Liss, Inc.
26- Yang, D., Sun, W., 2003. Structural characters and special properties of nanomaterials. Mater. Review. 17(10): 7-10.
مجله پژوهشهای گیاهی (مجله زیست شناسی ایران)(علمی)
دوره 29، شماره 1 - شماره پیاپی 1
خرداد 1395
صفحه 235-242
  • تاریخ دریافت: 07 شهریور 1394
  • تاریخ بازنگری: 01 آذر 1394
  • تاریخ پذیرش: 23 آذر 1394