بیوشیمی
پروانه همتی حسن گاویار؛ حمزه امیری
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 10 تیر 1399
چکیده
در این مطالعه ترکیبات تشکیل دهنده اسانس، قدرت آنتی اکسیدانی و میزان فنل و فلاونوئید عصاره متانولی برگ، ساقه و میوه Postia puberula در مرحله بعد از گل‌دهی مورد بررسی قرار گرفت. شناسایی ترکیب‌های تشکیل دهنده اسانس با استفاده از دستگاه گاز کروماتوگراف متصل به طیف سنج جرمی صورت گرفت، بررسی اثرات آنتی اکسیدانی با دو روش 2و2 دی فنیل 1-پیکریل هیدرازیل ...
بیشتر
در این مطالعه ترکیبات تشکیل دهنده اسانس، قدرت آنتی اکسیدانی و میزان فنل و فلاونوئید عصاره متانولی برگ، ساقه و میوه Postia puberula در مرحله بعد از گل‌دهی مورد بررسی قرار گرفت. شناسایی ترکیب‌های تشکیل دهنده اسانس با استفاده از دستگاه گاز کروماتوگراف متصل به طیف سنج جرمی صورت گرفت، بررسی اثرات آنتی اکسیدانی با دو روش 2و2 دی فنیل 1-پیکریل هیدرازیل و بتاکاروتن- لینولئیک اسید صورت گرفت. جهت بررسی ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی از شاهدهای گالیک اسید و کوئرسیتین استفاده شد، نتایج نشان داد که کادینول (30/13%)، هگزیل بنزوآت (01/12%) و کاریوفیلن اکساید (96/11) فراوان ترین ترکیبات موجود در اسانس برگ میباشند و سیس3- هگزیل بنزوآت (07/7%)، دلتا کادینول (71/5%) و هگزادکانوئیک اسید (75/5%) ترکیبات شاخص موجود در اسانس ساقه و نوسیفرول (98/8%)، بنزیل بنزوآت (39/7%) و هگزیل بنزوآت (55/6%) مهم ترین ترکیبات موجود در اسانس میوه میباشند. در هر دو روش DPPH و بتاکاروتن- لینولئیک اسید؛ برگ قدرت آنتی اکسیدانی بالاتری در مقایسه با دیگر اندامها داشت. همچنین نتایج نشان داد که برگ میزان فنل و فلاونوئید بیشتری در مقایسه با سایر اندامها دارد.
اکولوژی
زهرا زرگوش؛ منصوره قوام؛ علی طویلی
دوره 32، شماره 4 ، زمستان 1398، ، صفحه 850-861
چکیده
گل میمونی (.Scropholaria striata Boiss) با نام محلی تشنه‌داری از مهم‌ترین گیاهان دارویی خانواده گل میمونی است که در ایران گیاه بیشتر در مناطق سردسیر و کوهستانی زاگرس رشد می‌کند. گرچه ترکیبات شیمیایی این گیاه شناسایی نشده است؛ اما مردم ساکن استان ایلام سال‌هاست که به‌صورت تجربی از آن در درمان بیماری‌های متفاوت استفاده می‌کنند. پژوهش حاضر با ...
بیشتر
گل میمونی (.Scropholaria striata Boiss) با نام محلی تشنه‌داری از مهم‌ترین گیاهان دارویی خانواده گل میمونی است که در ایران گیاه بیشتر در مناطق سردسیر و کوهستانی زاگرس رشد می‌کند. گرچه ترکیبات شیمیایی این گیاه شناسایی نشده است؛ اما مردم ساکن استان ایلام سال‌هاست که به‌صورت تجربی از آن در درمان بیماری‌های متفاوت استفاده می‌کنند. پژوهش حاضر با هدف تحلیل اثر منطقه (اقلیم) برخواص آنتی‌اکسیدانی و میزان فنول این گیاه انجام شد. برای این منظور از سه منطقه بدره، دره‌شهر و دهلران در یک جهت یکسان (شمال شرقی) با فاصله 100 متر، سرشاخه میوه‌دار گیاه در خرداد ماه 1395 و مصادف با هنگام ظهور میوه جمع‌آوری شد. فعالیت آنتی‌اکسیدانی عصاره متانولی نمونه‌های گیاهی با روش DPPH و مقدار کل ترکیب‌های فنلی با روش فولین سیوکالتو اندازه‌گیری شد. پس از تحلیل آماری، نتایج حاکی از آن بود که اثر منطقه بر بازده عصاره، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و فنول کل در سطح احتمال خطای یک درصد معنی‌دار بود. بالاترین میزان بازده (07/3 ± 37/19 درصد)، خاصیت آنتی‌اکسیدانی (96/0±5656/126 میکرو گرم بر میلی لیتر) و فنول کل (17/3±7689/55 میکرو گرم بر میلی‌لیتر) در منطقه دره‌شهر به‌دست آمد. بنابراین می‌توان دریافت تغییرات اقلیمی سبب سنتز برخی ترکیبات ثانویه شده است.
