Floristic, life form and chorological studies of Agh Evlar and Marian forests, Talesh, Guilan

Document Type : Research Paper

Authors

1 , Master of Science, Department of Biology, Faculty of Sciences, University of Guilan

2 Faculty of Biology Department, Basic Sciences, University of Guilan

3 PhD Student of Systematic Ecology, University of Guilan

Abstract

Abstract
The study area, with 5000 hectares is located in northwestern of the city of Hashtpar, Talesh, Gilan and between 1000-1700 m a.s.l. Based on floristic studies from 1393 through 1394, 177 vascular plant species were identified belonging to 119 genera and 56 families. The Dicots with 131 taxa were the richest group of flora followed by monocots with 33 taxa, and Monilophytes with 13 taxa. Our research showed dominant life forms include Geophytes (36%), followed by Hemicryptophytes (30%). From the chorological point of view, we determined that the largest proportion of the flora belongs to the Euro-Siberian elements (27.5%) followed by Euro-Sibirian / Irano-Turanian elements (20%), Pluriregional (19.3%), Euro-Sibirian/ Mediterranean/ Irano-Turanian (15.7%), Euro-Sibirian/ Mediterranean (9.6%), Cosmopolitan (7.5%) and Irano-Turanian/ Mediterranean (1.3%). Also Lilium ledebourii a rare flower is reported in these forest areas which was from a new locality in North Iran, indicating the old Tertiary history of this forest.

Keywords

Main Subjects

بررسی فلوریستیک گیاهان رویشگاه جنگلی یالهای اطراف آق اولر و مریان ، تالش، گیلان

سیده مژگان پورسیدیان*، شهریارسعیدی مهرورز و فاطمه بازدیدوحدتی

ایران، رشت، دانشگاه گیلان، دانشکده علوم پایه، گروه زیست شناسی

تاریخ دریافت: 15/10/1398          تاریخ پذیرش: 12/04/1399

چکیده

منطقه مورد مطالعه، به مساحت 5000 هکتار ، در شمال  غربی شهر هشتپر، در گستره ارتفاعی1000 تا 1700 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد. با مطالعه فلوریستیک منطقه در سال های 1393-1394، تعداد 177 گونه گیاهی متعلق به 119 جنس و 56 تیره شناسایی گردید. دولپه­ای­ها با 131 گونه غنی­ترین گروه هستند و پس از آن تک لپه­ای­ها با 33 و نهانزادان آوندی با 13 گونه  حضور دارند. شکل زیستی غالب گیاهان منطقه، مربوط به ژئوفیت­ها (36 درصد) و سپس همی کریپتوفیت­ها (30 درصد) است. از نظر کورولوژی، بیشترین سهم مربوط به عناصر اروپا- سیبری (5/27 درصد) و پس از آن عناصر اروپا-سیبری/ ایرانی-تورانی (20 درصد)، چند ناحیه­ای (3/19درصد)، اروپا-سیبری/ مدیترانه­ای/ ایرانی-تورانی (7/15درصد)، اروپا-سیبری/ مدیترانه­ای (6/9 درصد)، جهان وطنی (5/7 درصد) و ایرانی-تورانی/ مدیترانه­ای (3/1درصد) هستند. Lilium ledebourii، در این مناطق جنگلی از یک مکان جدید در شمال ایران گزارش شده است و نشاندهنده­ی این است که قدمت این جنگل به دوران سوم زمین شناسی برمی­گردد.

واژه های کلیدی: ایران، پیمایش زمینی، جنگل هیرکانی، سوسن چلچراغ، فلور.

* نویسنده مسئول، تلفن:    09112832128  ، پست الکترونیکی:  mojganporseyed@gmail.com

مقدمه

 

کشور ایران در محدوده ناحیه اصلی رویشی اروپا-سیبری، ایران-تورانی و صحارا-سندی قرار گرفته و تحت تاثیر عناصر نفوذی مدیترانه ای و سومالی-ماسایی است (45). جنگل های شمال ایران که در ناحیه معتدل خزری قرار گرفته اند، جزو منطقه اروپا-سیبری هستند و از نظر تقسیم بندی های جغرافیای گیاهی، به جنگل های هیرکانی شهرت دارند (1). جنگل­های هیرکانی، به شکل کمربند طویلی در امتداد سواحل جنوبی دریای خزر از نواحی تالش (در جمهوری آذربایجان) تا استان گیلان، مازندران و گلستان (در ایران) کشیده شده است. این ناحیه تقریباً 800 کیلومتر طول، 98 کیلومتر عرض و مساحت آن تقریباً 1.85 میلیون هکتار است (40). این مناطق جنگلی با وجود شرایط اکولوژیک متمایز بخش مهمی از تنوع زیستی گیاهی سرزمین ایران را به خود اختصاص می دهند و از مناطق مهم فلوریستیک ایران به شمار می­آیند و به همین دلیل از ارزش بالای حفاظتی و مدیریتی برخوردار می باشند.

شناسایی پوشش گیاهی و ترکیب فلوریستیک گیاهان موجود، ضمن این­که اساس بررسی­ها و تحقیقات بوم شناختی است، راهکارهای مناسب برای تعیین قابلیت­های آن از جنبه­های مختلف بوده و در عین حال عامل مؤثری در سنجش و ارزیابی وضعیت کنونی و پیش بینی وضعیت آینده به شمار می­رود که برای اعمال مدیریت در منطقه نقش بسزایی دارد (16)، همچنین با توجه به اهداف طرح جامع فلوریستیک مناطق رویشی ایران، شناسایی و معرفی رستنی های یک منطقه بطور اختصاصی و محلی اهمیت ویژه­ای دارد که از آن جمله می­توان امکان دسترسی به گونه­های گیاهی خاص در محل و زمان معین، تعیین پتانسیل ها و قابلیت­های رویشی منطقه، امکان افزایش تراکم گونه­های منطقه، شناسایی گونه­های مقاوم، مهاجم و گونه­های جدید گیاهی و امکان شناسایی عوامل مخرب رستنی های منطقه اشاره کرد (11).

در طی سال­های گذشته، پژوهش هایی در زمینه مطالعات فلوریستیکی بر روی پوشش گیاهی نواحی جنگلی هیرکانی صورت گرفته است (40 ،35 ،27 ،23 ،20 ،19 ،17 ،14 ،12 ،10 ،6 ،5 ،1).

تاکنون مطالعه دقیق و متمرکزی برای مشخص نمودن ترکیب فلوریستیک یالهای اطراف مناطق آق اولر و و مریان صورت نگرفته است. توسعه راه­های کوهستانی و دسترسی گردشگران به مناطق مورد مطالعه، قطع درختان و تبدیل جنگل به زمین­های زراعی، ساخت و سازهای بی رویه در سال­های اخیر و چرای دام، پوشش گیاهی این مناطق را تخریب نموده است. بنابراین با توجه به موارد ذکر شده و اهمیت این مناطق، شناخت و بررسی رویش های طبیعی آن حایز اهمیت است. از جمله اهداف این مطالعه عبارتند از: 1) شناسایی ترکیب فلوریستیک و ارائه لیست کاملی از همه گیاهان آوندی موجود در منطقه و 2) ارائه اطلاعات حاصل از پراکنش جغرافیایی و شکل های زیستی گیاهان.

مواد و روشها

منطقه مورد مطالعه: روستاهای باستانی-کوهستانی آق اولر و مریان درشهرستان تالش با مساحت 5000 هکتار بین عرض­های جغرافیایی َ50 ْ37 تا َ54 ْ37 شمالی و طول­های جغرافیایی َ37 ْ48 تا َ51 ْ48 شرقی واقع شده است. این منطقه از شمال به روستای ناوان، از جنوب به دره رودخانه کرگانرود، ازغرب به روستای گاودول و از شرق به دره رودخانه کسیل و به طور کلی توسط یالهای جنگلی محدود می­گردد و دامنه ارتفاعی از 1000 تا 1700 متر بالاتر از سطح دریا است (شکل 1).

 

شکل1- نقشه موقعیت منطقه مورد مطالعه

 

منطقه مورد مطالعه در شیب شمالی کوهستان البرز قرار گرفته و از نظر زمین شناسی اغلب از رسوبات ژوراسیک زیرین تا ژوراسیک بالایی تشکیل می­یابد که حاصل پیشروی دریای ژوراسیک در این قسمت است. هم­چنین شکل گیری سنگ آهک از اواسط ژوراسیک تا کرتاسه فوقانی، مهم­ترین ویژگی زمین شناسی بخش­های شمالی البرز است (41). سنگ آهک­های سفید کرتاسه، سنگهای آتشفشانی و نفوذی ائوسن (منتسب به سازند کرج) مشتمل بر انواع گدازه­های آندزیتی و بازالتی و نیز سنگهای آذرآواری در یک زون گسلی فعال (شامل گسلهای آستارا و ادامه گسل البرز) در منطقه آق اولر و مریان رخنمون های اصلی راتشکیل می دهند. به طوریکه سنگ شناسی عمده مناطق مورد مطالعه را سنگ­های مربوط به کرتاسه تشکیل می دهند. همچنین سنگ های آذرین مناطق مطالعاتی مربوط به دوران سنوزوئیک بوده، و شامل آندزیت، تراکی آندزیت، آندزیت بازالت و توف می باشد (8) .

بر اساس آمارهای اقلیمی از نزدیکترین ایستگاه هواشناسی به منطقه مورد مطالعه (طی 30 ساله اخیر از ایستگاه هواشناسی پیلمبرا) متوسط بارندگی سالانه 1117 میلی­متر و متوسط دمای سالانه 3/16 درجه سانتیگراد گزارش شده است (شکل 2). وضعیت اقلیمی منطقه بر اساس طبقه بندی جدید بیوکلیماتیک ایران، از نوع اقیانوسی معتدل (نیمه مدیترانه­ای) محسوب می­شود (25).

 

شکل2- منحنی آمبروترمیک مربوط به ایستگاه هواشناسی تالش

 

روش تحقیق: نمونه برداری در منطقه، از اول فروردین ماه 1393 تا اواخر شهریور ماه 1394، به طور میانگین هر دو هفته یک بار صورت گرفت. همگام با تغییرات فصلی در پوشش گیاهی منطقه، در تمام فصول رویشی، نمونه برداری به طور کامل انجام گرفت. گونه های گیاهی موجود در منطقه پس از جمع آوری، خشک و پرس شدند. سپس با استفاده از فلورهای موجود، به­ویژه فلور ایرانیکا (39)، فلورترکیه (24)، فلور اروپا (43)، فلور ایران (3)، فلور رنگی ایران (15) و نمونه­های سرخس بر اساس( 26، 31) به طور دقیق شناسایی شدند. همه نمونه­ها درهرباریوم دانشکده علوم پایه دانشگاه

گیلان نگهداری می­شوند. طبقه بندی گیاهان براساس سیستم APG IV صورت گرفت و اختصار اسامی مؤلفان تاکسون­ها، با سایت اینترنتی نام­های گیاهی (IPNI, 2010)، تطبیق و یکسان سازی شده اند.

شکل زیستی گیاهان جمع آوری شده بر اساس سیستم رانکایر تعیین شد (37). سپس طیف زیستی منطقه ترسیم گردید. مناطق انتشار جغرافیایی گونه ها (Chorology) بر اساس تقسیم بندی نواحی رویشی Takhtajan، White & Leonard و Zohary (42، 44 ،45) و با توجه به پراکنش جغرافیایی هر آرایه گیاهی با استفاده از مونوگراف­ها، مرورها و اطلاعات مربوط به پراکنش در کتاب­های فلور به ویژه فلور ایرانیکا (39) تعیین شد.

نتایج

تنوع فلوریستیک: در این مطالعه، تعداد 177 گونه گیاهی متعلق به 119 جنس و 56 تیره از گیاهان آوندی جمع آوری و شناسایی شد. که از این تعداد 6 تیره به نهانزادان آوندی، 41 تیره به گیاهان گلدار دو لپه­ای و 9 تیره به گیاهان گلدار تک لپه­ای تعلق دارند. دو لپه­ای ها با 41 تیره، 92 جنس و 131 گونه غنی ترین گروه هستند و تک لپه ای­ها با 9 تیره، 20 جنس و 3 گونه حضور دارند. از لحاظ تعداد گونه ها به ترتیب تیره Rosaceae با 14 گونه، Asteraceaeبا 13 گونه، Fabaceae با 12 گونه،  Poaceae با 11 گونه و     Lamiaceaeبا 10 گونه غنی ترین تیره ها هستند. تیره های Rosaceae (با 12 جنس)، Asteraceae (با 10 جنس)، Lamiacea  (با 8 جنس)،  Poaceae (با7 جنس) و Fabaceae (با 5 جنس) غنی ترین جنس ها را دارا هستند. جنس Carex با 6 گونه وAsplenium  و Galium با 5 گونه بزرگترین جنس ها را تشکیل می­دهند (جدول های 1،2، 3 و شکل های 4،3).

 

 

جدول1- تعداد تیره، جنس و گونه­ها در گروه­های گیاهی در مناطق مورد مطالعه

تیره

جنس

گونه

تیره

جنس

گونه

Adoxaceae

2

2

Hypericaceae

1

2

Amaryllidaceae

1

2

Juglandaceae

1

1

Apiaceae

3

3

Juncaceae

1

1

Apocynaceae

1

1

Lamiaceae

8

10

Aquifoliaceae

1

1

Liliaceae

1

1

Araceae

1

1

Loranthaceae

1

1

Asparagaceae

3

3

Lythraceae

1

1

Aspleniaceae

1

5

Malvaceae

1

1

Asteraceae

10

13

Oleaceae

1

1

Berberidaceae

1

1

Onagraceae

2

2

Betulaceae

3

4

Ophiglossaceae

1

1

Boraginaceae

2

2

Orchidaceae

4

8

Brassicaceae

3

3

Oxalidaceae

1

1

Campanulceae

2

3

Poaceae

7

11

Caprifoliaceae

2

2

Papaveraceae

1

1

Caryophylaceae

5

8

Plantaginaceae

2

3

Celastraceae

1

2

Polygalaceae

1

2

Convolvulaceae

2

2

Polypodiaceae

1

2

Cornaceae

1

1

Primulaceae

1

1

Crassulaceae

1

3

Rhamnaceae

1

1

Cyperaceae

1

6

Rosaceae

12

14

Dennstaedtiaceae

1

1

Rubiaceae

1

5

Dryopteridaceae

2

3

Sapindaceae

1

4

Dioscoraceae

1

1

Solanaceae

2

2

Euphorbiaceae

2

2

Thymelaeaceae

1

1

Fabaceae

5

12

Ulmaceae

1

2

Fagaceae

2

3

Violaceae

1

4

Geraniaceae

1

2

Woodsiaceae

1

1

 

جدول2- تعداد کل جنس ها و گونه های مطالعه شده در هر تیره گیاهی

تیره

جنس

گونه

تیره

جنس

گونه

Adoxaceae

2

2

Hypericaceae

1

2

Amaryllidaceae

1

2

Juglandaceae

1

1

Apiaceae

3

3

Juncaceae

1

1

Apocynaceae

1

1

Lamiaceae

8

10

Aquifoliaceae

1

1

Liliaceae

1

1

Araceae

1

1

Loranthaceae

1

1

Asparagaceae

3

3

Lythraceae

1

1

Aspleniaceae

1

5

Malvaceae

1

1

Asteraceae

10

13

Oleaceae

1

1

Berberidaceae

1

1

Onagraceae

2

2

Betulaceae

3

4

Ophiglossaceae

1

1

Boraginaceae

2

2

Orchidaceae

4

8

Brassicaceae

3

3

Oxalidaceae

1

1

Campanulceae

2

3

Poaceae

7

11

Caprifoliaceae

2

2

Papaveraceae

1

1

Caryophylaceae

5

8

Plantaginaceae

2

3

Celastraceae

1

2

Polygalaceae

1

2

Convolvulaceae

2

2

Polypodiaceae

1

2

Cornaceae

1

1

Primulaceae

1

1

Crassulaceae

1

3

Rhamnaceae

1

1

Cyperaceae

1

6

Rosaceae

12

14

Dennstaedtiaceae

1

1

Rubiaceae

1

5

Dryopteridaceae

2

3

Sapindaceae

1

4

Dioscoraceae

1

1

Solanaceae

2

2

Euphorbiaceae

2

2

Thymelaeaceae

1

1

Fabaceae

5

12

Ulmaceae

1

2

Fagaceae

2

3

Violaceae

1

4

Geraniaceae

1

2

Woodsiaceae

1

1

 

 

اشکال زیستی: اشکال زیستی گیاهان، نوعی پاسخ سازشی به محیط است و طبقه بندی اکولوژیکی را ایجاد می­کند که نشان­دهنده شرایط زیستگاه است (21). در واقع تشابه ساختاری و شکل زیستی گیاهان یک منطقه نشان­دهنده سازگاری مشابه آن ها با شرایط زیستگاهی، جهت بهره­گیری از منابع محیطی موجود در آن زیستگاه است (13).

 

جدول 3- فهرست گونه­های گیاهی شناسایی شده در منطقه مورد مطالعه. شکل های زیستی (Life form): Cha= کامفیت، Geo= ژئوفیت [G.b= ژئوفیت پیازدار، G.c= ژئوفیت بنه دار، G.r= ژئوفیت ریزوم دار، G.s= ژئوفیت استولون دار، G.t= ژئوفیت غده دار]، Hem= همی کریپتوفیت، Pha= فانروفیت، Thr= تروفیت . پراکنش جغرافیایی (Chorotype): COS= جهان وطنی، SCOS= نیمه جهان وطنی، ES= اروپا-سیبری Hyr)= هیرکانی، E-Hyr= اکسین-هیرکانی، Endemic= اندمیک)، IT= ایرانی-تورانی، M= مدیترانه­ای، PL= چند ناحیه­ای.

شماره هر بار یومی

پراکنش جغرافیایی

شکل زیستی

آرایه گیاهی

Monilophytes

                                                                                              Aspleniaceae

5564

PL

G.r

Asplenium adiantum-nigrum L.

5565

PL

Hem

Asplenium ceterach L.

5566

PL

G.r

Asplenium sclopendrium (L.) Newm

5567

PL

Hem

Asplenium septentrionale (L.) Haffm.

5568

COS

G.r

Asplenium trichomanes L.

Dennstaedtiaceae

5569

COS

G.r

Pteridium aquilinum (L ) Kuhn

                                                                                           Dryopteridaceae

5570

ES(E-Hyr)

G.r

Dryopteris caucasica (A.Braun.) Fraser-Jenk.& Corley

5571

PL

G.r

Polystichum aculeatum (L.) Roth

5572

ES

G.r

Polystichum lonchitis (L.) Roth

 

Ophiglossaceae

5573

PL

G.r

Botrychium Lunaria (L.) Sw

                                                                                            Polypodiaceae

5574

PL

G.r

Polypodium interjectum Shivas

5575

PL

G.r

Polypodium Vulgare L.

Woodsiaceae

5576

PL

G.r

Athyrium filix-femina (L.) Roth

Angiosperms

Eudicots

                                                                                 Adoxaceae

5577

ES - M- IT

G.r

Sambucus ebulus L.

5578

ES

Pha

Viburnum Lantana L.

                                                                                                 Apiaceae

5579

ES- IT

G.r

Albovia tripartita ( Kalenicz. ) Schischk.

5580

ES(E-Hyr)

Hem

Bupleurum  flexile Bornm. & Gauba

5581

ES(Hyr)- IT

Hem

Cervaria cervariifolia (C.A.Mey.) Pimenov

Apocynaceae

5582

ES(E-Hyr)-IT

Hem

Vincetoxicum funebre Boiss & Kotschy

Aquifoliaceae

5583

ES(E-Hyr)

Pha

Ilex spinigera Loes.

                                                                                               Asteraceae

5584

ES- IT

Hem

Achillea millefolium L.

5585

EN-(ES)(HYR)

Hem

Centaurea elbrusensis Boiss.& Bushe

5586

ES(Hyr)- IT

        G.r

Centaurea  zuvandica (Sosn.) Sons.

5587

ES - M- IT

Thr

Crepis micrantha Czerep.

5588

ES (Hyr) - M- IT

Thr

Crepis sancta (L.) Babc. subsp. azerbanjanica Rech.f.

5589

ES- IT

Hem

Hieracium echioides Lumn. subsp. procerum ( Fries ) P.D.Sell

5590

ES- IT

Hem

Hieracium longiscapum Boiss.

5591

ES- IT

Hem

Lapsana communis L.

5592

PL

Thr

Senecio glaucus L.

5593

ES(E-Hyr)- IT

Hem

Serratula quinquefolia Willd.

5594

COS

Hem

Tanacetum parthenium Sch.Bip.

5595

PL

Hem

Taraxacum syriacum Boiss.

5696

ES(Hyr)

Hem

Willemetia tuberosa Fisch.& C.A.Mey.ex DC.

Berberidaceae

5697

ES(E-Hyr)

G.r

Epimedium pinnatum Fisch.

                                                                                               Betulaceae

5698

ES(Hyr)

Pha

Alnus subcordata C.A.Mey.Var. Villosa (Regel) H.Winkl.

5699

ES

Pha

Carpinus betulus L. Var. betulus

5600

ES-M

Pha

Carpinus orientalis Mill.

5601

ES

Pha

Corylus avellana L.

                                                                                             Boraginaceae

5602

ES(Hyr)

G.r

Echium amoenum Fisch. & C.A.Mey.

5603

ES

Hem

Nonea Lutea Dc.

                                                                                                                                Brassicaceae

5604

ES - M- IT

Hem

Arabis sagittata (Bertol.) DC.

5605

ES(E-Hyr)

Thr

Thlaspi umbellatum  Steven ex DC.

5606

ES- IT

Hem

Turritis laxa Hayek

Campanulceae

5607

ES

Hem

Campanula rapunculoides L.

5608

ES(E-Hyr)- IT

Hem

Campanula rapunculoides L. subsp. lambertiana (DC.) Rech. f.

5609

ES(Hyr)- IT

Hem

Symphyandra odontosepala Boiss. Esfand.

Caprifoliaceae

5610

IT

Hem

Cephalaria microcephala Boiss.

5611

ES- IT

Pha

Lonicera caucasica Pall.

                                                                                           Caryophylaceae

5612

ES - M- IT

Thr

Arenaria leptoclados Guss.

5613

COS

Thr

Cerastium glomeratum Thuill.

5614

ES-IT

Thr

Moehringia trinervia [Clairv.]

5615

ES-IT

Hem

Silene italica (L.) Pers.

5616

ES-IT

Hem

Silene latifolia poir.

5617

ES(Hyr)

Hem

Silene schafta Gmel. ex Hohen.

5618

ES- IT

G.r

Stellaria holostea L.

5619

COS

Thr

Stellaria media Cirillo

                                                                                              Celastraceae

5620

ES- M

Pha

Evonymus Latifolia (L.) Mill.

5621

ES(Hyr)- IT

Pha

Evonymus Velutina (C.A.Mey.) Fish.& C.A.Mey.

                                                                                           Convolvulaceae

5622

ES -M-IT

Hem

Convolvulus lineatus L.

5623

ES-M

G.r

Calystegia sylvestris Roem. & Schult.

 

Cornaceae

5624

ES - M- IT

Pha

Cornus australis C.A.Mey.

                                                                                              Crassulaceae

5625

IT- M

Thr

Sedum hispanicum L.

5626

ES(E-Hyr)

Hem

Sedum lenkoranicum Grossh.

5627

ES

Hem

Sedum stoloniferum S.G.Gmel.

                                                                                            Euphorbiaceae

5628

ES- M

G.r

Euphorbia amygdaloides L.

5629

ES- M

G.r

Mercurialis perennis L.

                                                                                                Fabaceae

5630

PL

Hem

Coronilla varia L. subsp. hirta (Bunge ex Boiss.) Rech. f.

5631

ES- M

G.r

Lathyrus laxiflorus Kuntze

5632

ES- IT

Hem

Lathyrus roseus Steven

5633

ES

Hem

Latyrus vernus (L.) Bernh.

5634

COS

Hem

Medicago lupulina L.

5635

ES

Hem

Trifolium canescens Willd.

5636

ES- M

Thr

Trifolium striatum L.

5637

ES(E-Hyr)- IT

G.r

Trifolium tumens Steven ex M.Bieb. var. tumens

5638

ES

Hem

Vicia crocea (Desf.) B. Fedtsch.

5639

IT- M

Thr

Vicia hybrida L.

5640

ES- IT

Thr

Vicia truncatula Fisch. ex M.Bieb.

5641

PL

Thr

Vicia variabilis Freyn & Sint. ex Freyn

                                                                                                Fagaceae

5642

ES- M

Pha

Fagus orientalis Lipsky

5643

ES(Hyr)-IT

Pha

Quercus Castaneifolia C.A.Mey.

5644

ES(E-Hyr)

Pha

Quercus macranthera Fisch.& C.A.Mey.

Geraniaceae

5645

ES- IT

Thr

Geranium molle L.

5646

ES -M-IT

Thr

Geranium purpureum Gilib.

5647

COS

Hem

Geranium robertianum L.

 

 

 

Hypericaceae

5648

COS

Hem

Hypericum perforatum L.

5649

Juglandaceae

5650

ES(Hyr)

Pha

Pterocarya fraxinifolia (poir.) spach.

                                                                                               Lamiaceae

 5651

PL

Hem

Clinopodium umbrosum ( M.Bieb. ) K.Koch

5652

ES- IT

Hem

Clinopodium vulgare L.

5653

ES- IT

G.r

Calamintha grandiflora Moench

5654

ES-IT

G.r

Lamium album L.

5655

PL

Hem

Origanum vulgare L.

5656

PL

G.r

Prunella vulgaris L.

5657

ES - M- IT

Hem

Salvia glutinosa L.

5658

ES(Hyr)

G.r

Scutellaria tournefortii Benth.

5659

ES- IT

Hem

Stachys annua L.

5660

ES- IT

Hem

Stachys byzantina K.Koch

                                                                                             Loranthaceae

5661

PL

Pha

Viscum album L.

Lythraceae

5662

PL

Hem

Lythrum Salicaria L.

Malvaceae

5763

ES

Pha

Tilia platyphyllos Scop.

Oleaceae

5664

ES(Hyr)- IT

Pha

Fraxinus excelsior L.

Onagraceae

5665

ES - M- IT

G.r

Circaea Lutetiana L.

5666

PL

G.r

Epilobium minutiflorum Hausskn.

Oxalidaceae

5667

COS

Thr

Oxalis corniculata L.

                                                                                             Papaveraceae

5668

ES - M- IT

Thr

Fumaria asepala Boiss.

Plantaginaceae

5669

Es(E-Hyr)

Hem

Digitalis nervosa Steud. & Hochst. ex Benth.

5670

ES- IT

Thr

Veronica gaubae Bornm.

5671

ES

Hem

Veronica officinalis L.

Polygalaceae

5672

Endemic

Hem

Polygala platyptera Bornm.& Gauba

5673

ES - M- IT

Hem

Polygala anatolica Boiss.& Heldr.

Primulaceae

5674

ES(Hyr)- IT

Hem

Primula heterochroma Stapf

Rhamnaceae

5675

ES - M- IT

Pha

Paliurus spina-christi Miller

                                                                                                 Rosaceae

5676

ES - M- IT

Pha

Crataegus microphylla K.Koch

5677

IT

Pha

Crataegus pentagyna Waldst. & Kit. ex Willd.

5678

ES

Pha

Cerasus avium (L.) Moench

5679

ES- IT

Pha

Cydonia oblonga Mill.

5680

ES- IT

G.s

Fragaria vesca L.

5681

ES - M- IT

Hem

Geum urbanum L.

5682

ES(E-Hyr)- IT

Pha

Malus orientalis Uglitzk.

5683

ES - M- IT

Pha

Mespilus germanica L.

5684

ES -M-IT

Pha

Prunus divaricata Ledeb. subsp. divaricata.

5685

ES(Hyr)-IT

Pha

Pyrus boissieriana Buhse

5686

IT

Pha

Rosa canina L.

5687

ES

Pha

Rubus hirtus Waldst. & Kit.

5688

ES(Hyr)

Pha

                                                               Rubus hyrcanus Juz..

5689

ES

Pha

Sorbus orientalis Schönb.-Tem.

                                                                                                Rubiaceae

5690

ES

Hem

Galium caspicum Steven

5691

PL

Thr

Galium ghilanicum Stapf

5692

ES-IT

G.r

Galium odoratum Scop.

5693

ES-M

G.r

Galium rotundifolium L.

5694

PL

Thr

Galium spurium L. subsp. ibicinum (Boiss.) Ehrend.

                                                                                              Sapindaceae

5695

ES- M

Pha

Acer campestre L.

5696

ES- IT

Pha

Acer cappadocicum Gled.

5697

ES- M

Pha

Acer hyrcanum Fisch. & C.A.Mey.

5698

ES(Hyr)

Pha

Acer velutinum Boiss.

                                                                                               Solanaceae

5699

ES

Hem

Atropa belladonna L.

5700

ES(Hyr)

G.r

Solanum kieseritzkii C.A.Mey.

Thymelaeaceae

5701

ES

Pha

Daphne rechingeri Wendelbo

 

                                                                                   Ulmaceae

5702

ES

Pha

Ulmus glabra Huds.

5703

ES - M- IT

Pha

Ulmus minor Mill.

                                                   Violaceae

5704

ES

G.r

Viola alba Besser

5705

ES

G.r

Viola caspia (Rupr.) Freyn subsp. caspia

5706

PL

G.r

Viola odorata L.

5707

ES

G.r

Viola sintenisii W.Becker

MONOCOTS

Amaryllidaceae

5708

PL

G.b

Allium paradoxum ( M.Bieb. ) G.Don

5709

ES - M- IT

G.b

Allium stamineum Boiss.

                                                     Araceae

5710

ES - M- IT

G.c

Arum elongatum Steven

                      Asparagaceae

5711

EN-(ES)(HYR)

G.b

Ornithogalum sintenisii Freyn

5712

ES(E-Hyr)-M

Pha

Danae racemosa Moench

5713

ES - M- IT

G.r

Polygonatum orientale Desf.

                                                Cyperaceae

5714

ES

G.r

Carex digitata L.

5715

ES - M- IT

G.s

Carex divulsa Stokes subsp. divulsa

5716

ES

G.r

Carex humilis Willd. ex Kunth

5717

ES - M

G.r

Carex pendula Huds.

5718

ES

Hem

Carex phyllostachys C.A.Mey

5719

ES- M

G.r

Carex sylvatica Huds.

Dioscoraceae

5720

ES - M- IT

G.c

Dioscorea communis L.

Juncaceae

5721

PL

Hem

Luzula forsteri Dc.

Liliaceae

5722

ES

G.b

Lilium ledebourii Boiss.

                       Orchidaceae

5723

ES(Hyr)

G.r

Cephalanthera caucasica Kraenzl.

5724

IT-M

G.r

Cephalanthera damasonium Druce

5725

PL

G.r

Cephalanthera longifolia ( L. ) Fritsch

5726

ES - M- IT

G.r

Cephalanthera rubra ( L. ) Rich.

5727

ES- M

G.r

Epipactis microphylla Sw.

5728

Endemic

G.r

Epipactis rechingeri Renz

5729

ES- M

G.r

Neottia nidus-avis ( L. ) Rich.

5730

PL

G.c

Platanthera bifolia ( L. ) Rich.

                                                     Poaceae

5731

PL

G.r

Bromus benekenii (Lange) Trimen

5732

ES-IT

Hem

Dactylis glomerata L.

5733

PL

G.r

Elymus caucasicus (K. Koch) Tzvelev

5734

ES(E-Hyr)

G.r

Festuca drymeia f. lucorum ( Schur ) Beldie

5735

ES-IT

G.r

Melica uniflora Retz.

5736

COS

G.r

Phleum alpinum L.

5737

ES(E-Hyr)- M

Thr

Phleum paniculatum Huds. var. ciliatum (Boiss.) Bor

5738

COS

G.r

Poa angustifolia L.

5739

ES- IT

G.s

Poa nemoralis L.

5740

PL

G.r

Poa pratensis L.

5741

PL

G.s

Poa trivialis L.

 

 

شکل 3- غنی ترین تیره­های گیاهی براساس تعداد گونه­ها در مناطق مورد مطالعه.

 

شکل 4- غنی ترین تیره­های گیاهی براساس تعداد جنس­ها در مناطق مورد مطالعه.

 

 

طبقه بندی گیاهان بر اساس شکل زیستی نشان داد که بیش­ترین شکل زیستی مشاهده شده در منطقه مورد مطالعه، مربوط به ژئوفیت­ها با 63 گونه (36%) می­باشد. پس از آن به ترتیب همی کریپتوفیت­ها (30%)، فانروفیت ­ها (22%)، تروفیت ­ها (5/11%)، کامفیت­ها (5/0%) رویش­های گیاهی منطقه را تشکیل می­دهند. جزئیات طبقه بندی ژئوفیت­ها نشان می­دهد که ژئوفیت ریزوم دار (با 53 گونه، 29.9%)، ژئوفیت پیازدار (با 4 گونه، 5/2%)، ژئوفیت استولون دار (با 3 گونه، 8/1%) و ژئوفیت بنه دار (با 3 گونه، 8/1%)،حضور دارند (شکل 5).

پراکنش جغرافیایی: پراکنش جغرافیایی مجموعه گونه­های گیاهی یک منطقه بازتاب تأثیرپذیری آن­ها از ناحیه یا نواحی رویشی مختلف است (18). گیاهان منطقه از نظر تعلق به مناطق جغرافیای گیاهی، عمدتاً مربوط به عناصر اروپا-سیبری با 40 گونه (5/27%) هستند. سایر عناصر فیتوجغرافیایی به ترتیب شامل عناصر اروپا-سیبری/ ایرانی-تورانی 20%،  چند ناحیه­ای 3/19%، اروپا-سیبری/ مدیترانه­ای/ ایرانی-تورانی 7/15%، اروپا-سیبری/ مدیترانه­ای 6/9 %، جهان وطنی 5/7% و ایرانی-تورانی/ مدیترانه­ای 3/1% می­باشد (شکل 6).

 

 

شکل 5- نمودار فراوانی شکل های زیستی گونه های گیاهی منطقه (مخفف­ها بر طبق جدول 1).

 

 

شکل 6- نمودار فراوانی پراکنش جغرافیایی گونه های گیاهی منطقه (ES- اروپا-سیبری، PL- چند ناحیه­ای،  IT- ایرانی-تورانی، M- مدیترانه­ای، ، COS- جهان وطنی)

 

بحث و نتیجه گیری

در بیشتر مطالعات فلوریستیک انجام شده در مناطق مختلف جنگل های هیرکانی سرده Carex بزرگ ترین سرده  و تیره های  Rosaceae, Fabaceae, Asteraceae, Poaceae و Lamiaceae  همواره از بزرگترین تیره ها در این مطالعات هستند (40 ،20 ،14 ،2). فراوانی گونه­های گیاهی مربوط به خانواده Rosaceae ممکن است به دلیل وجود شرایط خاک مناسب برای این گونه­ها و هم­چنین به­دلیل مداخله انسان باشد، چرا که در اثر دخالت بیش از حد انسان در جنگل بعضی از گونه ها مثل ازگیل (Mespilus germanica) و ولیک (Crataegus sp.) نمایان می­شود (38).

تنوع گونه­های سرخس در منطقه (13 گونه) نشان­دهنده­ی رطوبت زیاد خاک در فصل­های مرطوب و تراکم تاج پوشش منطقه مورد مطالعه است (40 ،20 ،9) و این گیاهان تقریباً 74/0 درصد از فلور ایران را شامل می شوند (28).

طبقه بندی اشکال زیستی براساس واکنش گیاه به تغییرات شدید اقلیم پایه ریزی شده است؛ به­طوری­که اشکال زیستی به ما اطلاعاتی را درباره­ی وضعیت آب وهوای مکان مورد مطالعه ارائه می­دهد (36).

شکل زیستی گیاهان مناطق مورد مطالعه نشان می دهد که شکل زیستی غالب منطقه ژئوفیت­ها (49%) است و نشان­دهنده­ی رطوبت زیاد در طی فصل رشد، زیاد بودن عمق خاک و فرسایش نسبتاً کم خاک است. هم­چنین مطالعات برخی از محققان نشان دادند که میزان ژئوفیت­ها در جنگل­های هیرکانی قابل توجه است (40، 27، 23، 9، 5).

همی کریپتوفیت ها از شکل های رویشی غالب در جنگل های معتدله مانند جنگل های هیرکانی هستند، به دلیل اینکه  جوانه های رویشی آنها در ماه­های سرد سال در لایه های زیرین لاشبرگ ها، برف و خاک پنهان می شوند و این نتایج با یافته های محققین پیشین منطبق است (37، 21). فانروفیت معرف وجود شرایط اقلیمی مناسب برای رویش­های مناطق معتدله است (4) و در این جنگل های مرطوب درصد قابل توجهی از شکل های زیستی را شامل می شوند. همچنین با توجه به اینکه فانروفیت ها شکل زیستی غالب در جنگل ها است (2) حضور میزان بالای فانروفیت ها در منطقه به دلیل جنگلی بودن محیط می باشد. تروفیت ها و کامفیت ها شاخص مناطق خشک هستند (13) و در جنگل ها جایگاه مناسبی ندارند و به­دلیل شرایط اقلیمی حاکم بر منطقه، درصد کمی از اشکال زیستی را به خود اختصاص داده­اند و حضور آنها در مناطق مرطوب جنگلی بطور تصادفی با ورود توسط انسان ها و دام هاست.

در بررسی عرصه انتشار فلور منطقه، عناصر اروپا- سیبری بالاترین درصد حضور را نسبت به سایر نواحی رویشی نشان دادند. در واقع با توجه به اینکه جنگل­های شمال از نظر جغرافیای گیاهی متعلق به ایالت (Province) اکسین- هیرکانی از ناحیه بزرگ اروپا-سیبری است و محدوده مطالعه شده در مناطق اروپا-سیبری قرار دارد (42، 45)  درصد بالای عناصر اروپا-سیبری در فلور آن ارتباط فلوریستیک جنگل­های شمال را با جنگل­های اروپا-سیبری آشکار می­سازد. این موضوع در دیگر مطالعات فلور به­عمل آمده در سطح جنگل­های شمال مشاهده شده است (40،23،14، 5 ،4، 1).

در ناحیه تحت بررسی، پس ازعناصر اروپا- سیبری، گونه های با پراکنش اروپا-سیبری/ ایرانی -تورانی بیشترین هستند. این مسئله به دلیل ادغام دو منطقه اروپا-سیبری و ایرانی –تورانی در ارتفاعات بالای دارمرز (timberline) در شمال ایران است (34). با توجه به اینکه جنگل های یالهای آق اولر و مریان همچون سایر مناطق جنگل های هیرکانی، در حد فوقانی به مراتع و ناحیه ایرانی- تورانی منتهی می شود ( 5،20، 14).

از دیگر ویژگیهای فلورستیک این منطقه، وجود دومین جنگل طبیعی فندق کشور می باشد. اولین جنگل طبیعی فندق در جنگلهای شرق اردبیل در شمال ارتفاعات باغرو (دنباله کوه های تالش) درمحدوده ارتفاعی 1350-1500 متر از سطح دریا، در 24 کیلومتری شرق اردبیل واقع شده است که دارای سه گروه پوشش گیاهی ؛فندق- بلوطQuerceto-Coryletum ، فندق- راش Fageto –coryletum و فندق- کرپ Acero-Coryletum  می باشد که با توجه به نزدیکی جغرافیایی، شباهت زیادی به جنگل فندق موجود در منطقه مورد مطالعه دارد (7).

یافته های فلوریستیکی در این مطالعه بیانگر پوشش گیاهی نسبتاً غنی است و برخی از گونه های نادر و انحصاری کشور در این مناطق و مناطق همجوار رویش یافته است. طی مطالعات فلوریستیک ، گونه های Asplenium septentrionale، Hieracium longiscapum، Turritis laxa، Carex humilis، که در سال های اخیر رکورد شده اند، در منطقه مورد مطالعه یافت شده است. گیاه نادر سوسن چلچراغ Boiss Lilium ledebourii اندمیک شمال کشور و لنکران جمهوری آذربایجان است. در ایران، جمعیت های کوچکی از سوسن چلچراغ در داماش رودبار گیلان، کجور و کلاردشت مازندران ، اردبیل و اسالم به خلخال گزارش شده است (19). همچنین زیستگاه جدیدی از Lilium ledebourii نیز دراین مناطق شناسایی شد (شکل 7). جاده سازی، حضور گردشگران، چرای دام، بهره برداری اهالی منطقه از گیاهان به ویژه گیاهان دارویی از عوامل تهدیدکننده پوشش گیاهی در این مناطق است. بنابراین برنامه های حفاظتی به منظور حفظ گونه های گیاهی و حفاظت جدی تر از چنین عرصه هایی بسیار ضروری و لازم است. در ضمن با توجه به ارزش اقتصادی میوه فندق، به نظر می رسد که کاشت آن در مناطق مناسب از لحاظ اقلیمی و اکولوژیک، می تواند بسیار سود آور باشد.

شکل 7- Boiss. Lilium ledebourii

سپاسگزاری

این تحقیق توسط دانشگاه گیلان حمایت شد. نگارندگان از آقایان دکتر حمید قلی زاده، امید جاهد و محبت زینلی میانکوه به دلیل همراهی و کمک در نمونه برداری از مناطق مختلف جنگلی تشکر و قدردانی می کنند.

  • آتشگاهی، ز.، اجتهادی، ح. و زارع، ح. معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان در جنگل های شرق دودانگه ساری، استان مازندران. مجله زیست شناسی ایران. 22 (2): 203-193.
  • اجتهادی، ح.، زارع، ح.، امینی اشکوری، ط. و آتشگاهی، ز. 1394. بررسی تنوع گونه ای درختان و فلور در ارتفاعات مختلف و شیب های شرقی و غربی دره شیرین رود، استان مازندران، ایران. تاکسونومی و بیوسیستماتیک. 25 (7): 52-39.
  • اسدی، م.، معصومی، ع.ا.، خاتم ساز، م. و مظفریان، و. 1390-1367. فلور ایران. جلدهای 1-67، انتشارات مؤسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، تهران.
  • اسماعیل زاده، ا.، حسینی، م. و اولادی، ج. 1384. معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان رویشگاه سرخدار افرا تخته. مجله پژوهش و سازندگی.68: 76-66.
  • اکبری نیا، م.، زارع، ح.، حسینی، س.م. و اجتهادی، ح. 1383. بررسی فلور، ساختار رویشی و کورولوژی عناصر گیاهی اجتماعات توس در سنگده ساری. پژوهش و سازندگی، 64: 96-84.
  • بخشنده ناورود، ب.، ابراری واجاری، ک.، پیله ور.، ب. و کوچ، ی. 1395. مطالعه فلورستیک گیاهان اشکوب علفی جنگل های راش هیرکانی (مطالعه موردی: جنگل راش ناو اسالم). نشریه حفاظت زیست بوم گیاهان. 9 (4): صفحه132-115.
  • تیمورزاده ،ع . ،اکبری نیا، م . ،حسینی ،س . ، طبری ، م . 1382 . بررسی جامعه شناسی گیاهی در جنگلهای شرق اردبیل (اسی قران ،فندقلو ، حسنی و بوبینی ) .مجله علوم کشاورزی و منابع طبیعی. 4 (10): 146-135.
  • جانی پور، ر. 1393 . مطالعه ژئوشیمی و پترولوژی سنگ­های ماگمایی منطقه تالش – لیسار، غرب گیلان " پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم پایه، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین.
  • رضوی، س.ع. 1387. بررسی شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی فلور منطقه کوهمیان (آزادشهر-گلستان) مجله علوم کشاورزی و منابع طبیعی. 15(3): 108-98.
  • روانبخش، م. و امینی، ط. 1391. بررسی فلور، پراکنش جغرافیایی و ساختار اکولوژیکی ذخیره گاه جنگلی گیسوم تالش. مجله زیست شناسی ایران. 64 (1): 31-21.
  • .شیخ الاسلامی، ه. 1370. بررسی تاثیر تغییرات ارتفاع، شیب و پوشش گیاهی در تغییر و تحول خاکهای منطقه اسالم، پایان نامه کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران، 175 صفحه.
  • عادل، م.ن.، پوربابائی، ح. و بازدیدوحدتی، ف. 1393. بررسی فلوریستیک، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی رویشگاه راش بهره برداری نشده در منطقه زیلکی گیلان. مجله جنگل ایران. 6 (2): 214-201.
  • عصری، ی. 1378. بررسی اکولوژیک جوامع گیاهی مناطق خشک (مطالعه موردی: ذخیره­گاه بیوسفر توران، استان سمنان). پایان نامه دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، 250 صفحه.
  • قلی زاده، ح.، سعیدی مهرورز، ش. و نقی نژاد، ع. 1396. مطالعه فلوریستیک توده های خالص راش در شرق گیلان، ایران. یافته های نوین در علوم زیستی. 4(3): 280-271.
  • قهرمان، ا، 1386-1354. فلور رنگی ایران. شماره­های 21-1. موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور.
  • قهرمانی نژاد، ف. و نفیسی،ه. 1390. مطالعه فلورستیک منطقه امن مونجوقلو در منطقه حفاظت شده مراکان (استان آذربایجان شرقی). رستنیها، 12(1): 82-73.
  • قهرمانی نژاد، ف.، نقی نژاد، ع.ر.، بهاری، س.ح. و اسماعیلی، ر. 1390. معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان دو منطقه حفاظت شده جنگلی سمسکنده و دشت ناز ساری، مازندران. مجله تاکسونومی و بیوسیستماتیک، 3(7): 53-70.
  • مجنونیان، ه. 1378. جغرافیایی گیاهان ایران، ترجمه مجموعه مقالات کاربرد جغرافیای گیاهی در حفاظت، سازمان حفاظت محیط زیست، 222صفحه.
  • مرادی، ا.، حمزه، ب.، مظفریان، و. و افشارزاده، س. 1396. مطالعه فلوریستیک و معرفی رویشگاه های بالای مرز جنگلی حوزه آبخیز لومیر. مجله پژوهشهای گیاهی. 3(3): 673-656.
  • نقی نژاد، ع.، حسینی، س.، رجامند، م.ع. و سعیدی مهرورز، ش. 1389. بررسی فلوریستیک جنگلهای حفاظت شده مازی بن و سی بن رامسر در طول شیب ارتفاعی (300 تا 2300 متر). مجله تاکسونومی و بیوسیستماتیک، 2(5): 114-93.

 

  • Archibald, O.W. 1995. Ecology of World Vegetation. Chapman & Hall, London. Environmental and Science. 12(2). 169-183.
  • Basseri, F., Akbarinia, M. and Esmailzadeh, O. 2014. Flora, Life Form and Chorological Study of Soil Seed Bank in Sisangan Box tree (Buxus hyrcanus Pojark) Forest Reserve. TBJ. Vol 6, No 21: 2-22.
  • Bazdid Vahdati, F., Saeidi Mehrvarz, SH., Naqinezhad, A. R. and Shahi Shavvon, R. 2014. Floristic characteristics of the Hyrcanian submountain forests (case study: Ata-Kuh forest). CJES. Vol. 12 No 2 :169-183.
  • Davis, P.H., 1965–1988. Flora of Turkey and East Aegean Islands, vols. 1–10. Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Djamali, M., Akhani, H., Khoshravesh, R., Andrieu-Ponel, V., Ponel, P. and Brewer, S. 2011. Application of the global bioclimatic classification to Iran: implications for understanding the modern vegetation and biogeography. Ecol. Medit, 37: 91-114.
  • Frey, W., Frahm, J.P. and Fischer, E. 2006. The liverworts, mosses and ferns of Europe. T.L. Blockeel, Wolfram, Lobin, Harley Books, 512 pp.
  • Ghahreman, A., Naqinezhad, A.R., Hamzehee, B., Attar, F. and Assadi, M. 2006. The flora of threatened black alder forests in the Caspian lowlands, northern Iran. Rostaniha, 7(1): 5–29.
  • Ghahremaninejad, F. and Nejad Falatoury, A. 2016. An update on the flora of Iran: Iranian angiosperm orders and families in accordance with APGIV. NBR. 3: 80-107.
  • The International Plant Names Index. 2012+. Published on the Internet http://www.ipni.org [accessed 1 September 2019]
  • Jankju, M., Mellati, F. and Atashgahi, Z. 2011. Flora, life form and chorology of winter and rural range plants in the Northern Khorasan Province, Iran. JRS. Vol 1, No 4: 269-282.
  • Khoshravesh, R., Akhani, H., Eskandari, M. and Greuter, W. 2009. Ferns and fern allies of Iran. Rostaniha, 10 (suppl. 1): 1-132.
  • Mirabdollahi, M., Bonyad, A.E., Torkaman ,J. and Bakhshandeh, B. 2011. Study on tree form of Oriental Beech (Fagus orientalis Lipsky) in different growth stages (case study: Lomir forest). IJF. Vol 3, No 3: 177-187.
  • Mirabdollahi, M., Bonyad, A.E., Torkaman, J. and Bakhshandeh, B. 2013. Study of Age Effects on Growth of Beech Trees in Lomir Forest, Guilan. IFEJ. Vol 1, No 1: 1-15.
  • Naqinezhad, A., Zare-Maivan, H. and Gholizadeh, H. 2015. Afloristic survey of the Hyrcanian forests in Northern Iran, using two lowland- mountain transect. J.For.Res. 26: 187-199.
  • Nazarian, H., Ghahreman, A., Atri, M. and Assadi, M. 2004. An introduction to the forest associations of elika ecoton area, N. Iran. Pak. J. Bot, 36(2): 641-657.
  • Pears, N. 1985. Basic Biogeography. Pearson Education, New York, 368 pp.
  • Raunkiaer, C. 1934. The life forms of plants and statistical plant geography. Oxford, Charendon Press, London.
  • Razavi, S.A. and Esmailzadeh, O. 2004. Introduction of flora, life form and plant geographical distribution of Oriental Beech (Fagus orientalis Lipsky) Stands in Vaz Forests. The 4th international Iran and Russia conference, 748-756.
  • Rechinger, K.H. 1963–2010. Flora Iranica, vols. 1–167. Akad. Druck- u. Verlagsanstalt, Graz.
  • Siadati, S., Moradi, H., Attar, F., Etemad,V., Hamzehee, B. and Naqinezhad, A.R. 2010. Botanical diversity of Hyrcanian forests; a case study of a transect in the Kheyrud protected lowland mountain forests in northern Iran. Phytotaxa, 7: 1-18.
  • Stocklin, J. 1968. Structural history and tectonics of Iran: a review. Am. Assoc. Petrol. Geologist. Bul, 52:1229-1258.
  • Takhtajan, A. 1986. Floristic Regions of the World. Univ. California Press, Berkley, Los Angeles, London.
  • Tutin, T.G., Heywood, V.H., Burges, N.A., Moore, D.M., Valentine, D.H., Walters, S.M. and Webb, D.A. 1964-1980. Flora Europaea. Vols. 1-5. Cambridge University Press, Cambridge.
  • White, F. and Leonard, J. 1991. Phytogeographical links between Africa and southwest Asia. Flora et Vegetatio Mundi, 9: 229-246.
  • Zohary, M. 1973. Geobotanical Foundations of the Middle East. 2 vols. Fischer Verlag, Stuttgart-Amsterdam.
Volume 34, Issue 4
December 2021
Pages 902-916
  • Receive Date: 26 December 2019
  • Revise Date: 06 May 2020
  • Accept Date: 02 July 2020