Document Type : Research Paper
Abstract
In order to survey on trends of morphological (length & width) physical (Moisture content & 1000 seed weight) and physiological (germination capacity) changes, Caucasian Alder seeds/Fruits were collected at six different altitudes (50, 400, 800, 1200, 1400 & 1600 m.a.s.l) in Golband forests management plan (watershed No. 45), Nowshahr, Mazandaran province. Results shows that all seed trait, investigated in altitudinal gradient, had sensible differences (P<0.01). So that, maximum and minimum length and width of seed and fruits observed at 1400 and 50 m.s.a.l viz. 1000 seed weight had the most variation among investigated traits. Moisture content of all samples was under 5% which could be primary symptoms of orthodox seed behavior. Caucasian Alder seed germination study at the same condition showed that, maximum and minimum of this trait has occurred at 1400 and 1600 m.a.s.l viz. General conclusion of this investigation showed that Caucasian Alder seeds, without any correlation to Altitudinal variation has no dormancy and germinate promptly after sowing. Also, the best quality of seed traits, surveyed in this study (seed/fruit length and width, 1000 SW, seed moisture content and germination capacity), observed at 1400 m.a.s.l.
Keywords
Main Subjects
بررسی ویژگیهای فیزیکی و فیزیولوژیکی بذر گونه توسکاییلاقی در شرایط متفاوت اکولوژیکی Alnus subcordata C.A.Mey.)) (مطالعه موردی: طرح جنگلداری گلبند نوشهر، مازندران)
علیرضا اسلامی1*، بهرام ناصری2 و جعفرخزایی3
1رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت، دانشکده کشاورزی، گروه باغبانی
1 و 3 رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، پردیس علوم و تحقیقات گیلان، گروه جنگلداری
2 نور، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده منابع طبیعی، گروه جنگلداری
تاریخ دریافت: 21/2/93 تاریخ پذیرش: 28/12/93
چکید
بهمنظور بررسی روند تغییرات مرفولوژیکی (طول و عرض)، فیزیکی (رطوبت و وزن هزار دانه) و فیزیولوژیکی (جوانهزنی) بذر و میوه گونه توسکا از 6 ارتفاع مختلف (50، 400، 800، 1200، 1400 و 1600 متر از سطح دریا) در محدوده طرح جنگلداری گلبند (آبخیز 45)، حوزه اداره کل منابع طبیعی نوشهر جمعآوری شد. نتایج تحقیق نشان داد که کلیه ویژگیهای مورد بررسی در سطوح ارتفاعی مورد مطالعه دارای تفاوت معنیدار (01/0P<) با یکدیگر هستند. به این ترتیب که بیشینه طول و عرض بذر و میوه در ارتفاع 1400 متری و کمینه این ویژگیها در ارتفاع 50 متری از سطح دریا مشاهده شد. وزن هزار دانه دارای بالاترین تنوع در بین ویژگیهای مورد بررسی بود. رطوبت کلیه نمونههای تهیه شده از ارتفاعات مختلف کمتر از 5% بود که بیانگر ماهیت ارتدکس بذر این گونه است. بررسی ظرفیت جوانهزنی بذر توسکا نشان داد که بیشینه و کمینه این ویژگی بهترتیب در ارتفاع 1400 و 1600 متری از سطح دریا دیده میشود. نتایج کلی این تحقیق نشان داد که بذر توسکا ییلاقی مستقل از تغییر شرایط ارتفاعی، فاقد خواب است و بلافاصله پس از کاشت جوانه میزند. بهترین کیفیت بذر این گونه از نظر شاخصهای مورد بررسی در این تحقیق (طول و عرض میوه، بذر، وزن هزاردانه، رطوبت و ظرفیت جوانهزنی) در ارتفاع 1400 متری از سطح دریا دیده میشود.
واژههای کلیدی: توسکا ییلاقی، ویژگیهای فیزیکی و فیزیولوژیکی بذر، میوه، تغییرات ارتفاع از سطح دریا
* نویسنده مسئول، تلفن : 09113233039، پست الکترونیک:dr_eslami2006@yahoo.com
مقدمه
توسکای ییلاقی 75/7 درصد حجم سرپای جنگلهای هیرکانی را تشکیل میدهد و از این نظر چهارمین گونه اصلی این جنگل ها محسوب میشود (5). محدوده پراکنش آن از حد غربی گستره جنگلهای خزری تا حد شرقی و از پائین تا بالابند در سواحل جنوبی دریای خزر ادامه دارد (4). این گونه نقش بسیار مهمی را در برنامههای احیائی جنگلهای شمال کشور ایفا میکند. بهطوریکه براساس آمار موجود سهمی در حدود 10% از کل تولید نهال پهنبرگان در شمال کشور را به خود اختصاص داده است (3). یکی از اصول مهم و اساسی در بحث جنگلشناسی، استمرار تولید بیولوژیک در جنگل است که این امر جز از طریق زادآوری و بعضا نهالکاری و یا بذرپاشی امکان پذیر نیست. لازمه استمرار تولید، بذردهی خوب و کافی درختان جنگل میباشد (1). گونههای درختان جنگلی بدلیل ناخالصی ژنتیکی فراوان، تفاوتهای قابل ملاحظهای در ویژگیهای فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی بذر، از خود نشان میدهند. آگاهی از تفاوتهای ژنتیکی موجود در یک گونه پیش نیازی برای پیشبرد مؤثر برنامههای اصلاحی میباشد. همه ساله مبالغ زیادی صرف خرید بذر بهعنوان ابتداییترین و مهمترین ماده مورد نیاز برنامههای حفاظتی و احیایی برای بذرکاری و بذرپاشی میگردد. در حالی که این سرمایهگذاری باید با اطّلاع کافی از کیفیت بذر، قوه نامیه، درجه خلوص و دمای مناسب رویش و نحوه انبارداری آن انجام شود. برای دستیابی به منابع بذر برتر نیاز به تحقیقات گستردهای در زمینه اثرات متقابل مبدأ بر ویژگیهای بذر و نهال میباشد تا با آگاهی از استعداد بالقوة بذر، برنامهریزی صحیح در زمینه احیاء یا اجرای برنامههای اصلاحی در جنگلها صورت پذیرد. بررسی اثر تغییرات اقلیمی و محیطی (10) و نیز عوامل توپوگرافیک (9) بر گونههای درختی توسط محققان مورد توجه قرار گرفته است. بهویژه اینکه مطالعات زیادی در زمینه اثر متقابل رویشگاه بر ویژگیهای بذر انجام شده است که از بین آنها میتوان به تحقیقات اعتماد (1) و رضائی و همکاران (6) بر روی پروننسهای ارتفاعی راش؛ علی عرب و همکاران (8) درباره اثر اندازه بذر و ارتفاع رویشگاه بر جوانهزنی بلوط بلندمازو؛ بنوویچ و همکاران (12) مطالعه ویژگیهای جوانهزنی بذر در جمعیتهای مختلف توسکای سینیواتا(Alnus sinuata Rydb.)؛ شرادر و گریوز (23) مطالعه جوانهزنی بذر سه جمعیت جدا افتاده از توسکای ماریتیما (Alnus maritima [Marsh.] Nutt.)، گوزلینگ و همکاران (13) مطالعه خواب و ویژگیهای جوانهزنی بذر توسکای قشلاقی (Alnus glutinosa L.) اشاره کرد. تفاوتهای اکولوژیکی موجود در امتداد شیب ارتفاعی حوزههای آبخیز عامل مهم ایجاد تفاوت در ویژگیهای بذر میباشد (25). جنگلهای سریهای مختلف طرح گلبند در شهرستان نوشهر به دلیل استقرار در محیطی برخوردار از پستی و بلندی و رطوبت دریای مازندران، تحت تأثیر عواملی مانند تغییرات ارتفاعی، جهات جغرافیایی و شیبهای محلی قرار دارد که منجر به شکل گیری اجتماعات متنوع گیاهی شده است. توسکا ییلاقی بهعنوان یکی از گونههای بومی، تند رشد و با ارزش جنگلهای شمال کشور مطرح است و نقش مهمی را در برنامه احیاء جنگلهای مخروبه و نیز توسعه جنگل دارد. لزوم تکثیر این گونه از طریق بذر و نقش انکار ناپذیر آگاهی از ویژگیهای کمی و کیفی بذر در موفقیت برنامههای تولید نهال موضوع این تحقیق برای پاسخ به مجهولات موجود درباره تنوع ویژگیهای اصلی بذر این گونه در ارتفاعات مختلف جنگلهای شمال کشور است.
مواد و روشها
منطقه مورد بررسی: منطقه مورد مطالعه بخشی از حوزه آبخیز 45 در محدوده اداره کل منابع طبیعی مازندران-نوشهر، بنام طرح جنگل داری گلبند است که بین عرض های جغرافیایی ˝01، َ26 ،°36 تا ˝18، َ38 ،°36 شمالی و طول˝51، َ22 ،°51 تا ˝30، َ37 ،°51 شرقی قرار دارد. حد ارتفاعی این منطقه در پایین ترین نقطه 50 متر، طرح جنگلداری خانیکان و بلندترین نقطه در یال شمالی روستای نیمور در ارتفاع 2400 متری از سطح دریاست (شکل 1).
روش تحقیق: بهمنظور جمعآوری نمونههای بذر توسگا در حوزه طرح جنگل داری گلبند نوشهر با شناسایی ایستگاهها در ارتفاعات مشخص در تودههای توسکا در طول مسیر اقدام به جمعآوری بذر شد. میوههای مورد نیاز در یک فاصله زمانی 20 روزه در 6 نقطه ارتفاعی (50، 400، 800، 1200، 1400 و 1600 متر)، حداقل از 10 درخت مادری با کلاسه قطری 50-40 سانتی متر، در شیب شمالی بصورت تصادفی و برای حذف تأثیر محل قرارگیری بذر در تاج درخت، از قسمتهای مختلف تاج درختان از طریق صعود از درختان به کمک وسایل ایمنی (طناب و کفشک) جمع آوری شدند. بمنظور حفظ کیفیت میوهها، برای انتقال به آزمایشگاه در کیسههای کنفی که امکان تهویه را میسر میسازد نگهداری و بلافاصله بعد از انتقال به آزمایشگاه تا شروع آزمایش در دمای یخچال قرار گرفتند.
شکل 1- موقعیت ایستگاه های مورد مطالعه در محدوده طرح جنگل داری گلبند
ابتدا اندازهگیری ویژگیهای مورفولوژی و بعد ابعاد میوه (طول و قطر به میلیمتر) انجام شد. سپس با استحصال و خالصسازی بذر سایر ویژگیهای مورد نظر شامل مورفولوژیکی (طول و عرض به میلیمتر)، فیزیکی (رطوبت به درصد، وزن هزاردانه به گرم) و فیزیولوژیکی (جوانهزنی به درصد) بر روی بذر خالص شده اندازهگیری شد. کلیه ویژگیهای ذکرشده بر اساس دستورالعمل انجمن بینالمللی آزمایش بذر (16) اندازه گیری شد.
برای اندازهگیری ابعاد میوه و بذر در هر ارتفاع 4 تکرار 50 تایی از آنها بطور تصادفی جدا شد و طول و قطر آنها با کولیس (با دقت 01/0 میلیمتر)، اندازهگیری شد. سپس میانگین بین چهار تکرار بهعنوان قطر و طول میوه و بذر محاسبه شد.
سایر ویژگیها با استفاده از روشها و فرمولهای جدول 1 تعیین شد (14).
جدول 1- روشها و فرمولهای مورد استفاده در محاسبات
ویژگی |
فرمول |
خلوص |
100 × وزن نمونه و وزن بذر خالص = درصد خلوص |
وزن هزار دانه |
تعیین میانگین وزن 8 تکرار 100 تایی از بذر خالص و محاسبه وزن هزار دانه از روی آن |
رطوبت |
100 × وزن اولیه (وزن ثانویه - وزن اولیه) = درصد رطوبت |
جوانهزنی |
میانگین درصد جوانهزنی 4 تکرار 100 تایی با رعایت آستانه مجاز ایستا |
آزمایشها در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. در ابتدا نرمال بودن دادهها با آزمون کولموگروف–اسمیرنوف و پس از آن نرمال بودن واریانس دادهها با آزمون لون بررسی شد. تجزیه و تحلیل دادهها با آزمون تجزیه واریانس یکطرفه (ANOVA) و مقایسه میانگینها با آزمون دانکن انجام شد. برای رسم نمودارها از نرم افزار EXCEL استفاده گردید.
نتایج
نتایج جدول تجزیه واریانس نشان داد که اختلاف بین ویژگیهای مورد بررسی در میوهها و بذرهای جمع آوری شده از ارتفاعات مختلف معنی دار (01/0P<) است (جدول 2).
جدول 2- تجزیه واریانس ویژگیهای مورد بررسی بذر و میوه توسکای ییلاقی
(0.01>P) |
F |
مجموع مربعات |
میانگین مربعات |
درجه آزادی |
ویژگیهای بذر و میوه |
001/0 |
5/68 |
½ |
43/0 |
5 |
طول بذر |
001/0 |
3/84 |
6/0 |
12/0 |
5 |
عرض بذر |
001/0 |
4/345 |
7/20 |
1/4 |
5 |
رطوبت بذر |
001/0 |
9/1930 |
06/0 |
013/0 |
5 |
وزن هزار دانه |
001/0 |
6/78 |
3/351 |
2/70 |
5 |
طول میوه |
001/0 |
4/148 |
9/99 |
9/19 |
5 |
عرض میوه |
001/0 |
5/152 |
5/6123 |
7/1224 |
5 |
جوانهزنی |
بیشینه طول بذر (03/3 میلی متر) در ارتفاع 1400 متری مشاهده میشود. سپس این شاخص در ارتفاعات 1600، 1200، 800، 400 بهترتیب کاهش می یابد و ارتفاع 50 متری از سطح دریا به کمینه 83/1 میلی متر می رسد. روند افزایش میانگین تغییرات طول بذر از ارتفاع 50 تا 1400 متری بشکل منظم و منطبق با افزایش ارتفاع است. اما در ارتفاع 1600 متری کاهش اندکی را در مقایسه با ارتفاع 1400 متری نشان می دهد (شکل 2 د). بیشینه عرض بذر (89/0 میلی متر) نیز در ارتفاع 1400 متری مشاهده میشود. روند تغییرات عرض بذر از جلگه تا حداکثر ارتفاع اندازه گیری شده (1600 متر) تقریبا بشکل سینوسی است. به این ترتیب که از ارتفاع 50 تا 800 متری روند افزایشی است. در ارتفاع 1200 متری اندکی کاهش مییابد (بدون تفاوت معنی دار با ارتفاع 800 متری). سپس در ارتفاع 1400 متری به حداکثر میزان خود میرسد و در آخرین ارتفاع 1600 متری مجددا کاهش مییابد (شکل 2). بطور کلی میتوان گفت که تغییرات طول و عرض بذر با یکدیگر در تناسب است.
نتایج حاصل از اندازه گیری میزان رطوبت بذر نشان میدهد که بطور کلی بذر توسکا دارای رطوبت کمی است و از این نظر با بذرهای گروه ارتدکس شباهت زیادی را نشان میدهد. بیشینه رطوبت بذر (49/4 درصد) در ارتفاع 800 متری مشاهده میشود. تغییرات این ویژگی در طول شیب ارتفاعی به این ترتیب است که رطوبت بذر از ارتفاع 50 متری تا ارتفاع 800 متری افزایش یافته و از این پس روند نزولی را تا ارتفاع 1400 متری طی میکند. سپس در ارتفاع 1600 متری، بدون تغییر معنیدار با ارتفاع 1400، اندکی افزایش مییابد (شکل 2 الف).
در مورد شاخص وزن هزار دانه، بیشینه وزن بذر (28/0 گرم) در ارتفاع 1400 متری دیده میشود. روند تغییرات آن از ارتفاع 50 تا 1400 متری بشکل منظم و منطبق با افزایش ارتفاع، بشکل صعودی است. یعنی اندازه بذرها با افزایش ارتفاع بزرگتر میشود. این روند از 50 تا 400 متری با شیب ملایم، اما از ارتفاع 400 تا 1200 شیب تندی را به خود میگیرد. سپس روند صعود کند تر میشود و در ادامه با رسیدن به ارتفاع 1600 متری کاهش مییابد (شکل 2 ب).
نتیجه مقایسات انجام شده از لحاظ اندازه طول میوه نشان میدهد که بیشینه طول میوه (2/28 میلی متر) در ارتفاع 1400 متری قابل مشاهده است. روند تغییرات آن به این ترتیب است که از ارتفاع 50 تا 1400 متری بشکل تقریبا منظم افزایش مییابد. سپس در ارتفاع 1600 متری کاهش جزئی را در مقایسه با ارتفاع 1400 متری نشان میدهد (شکل 4). نکته قابل توجه اینکه، روند تغییرات طول میوه در تناسب کامل با تغییرات طول بذر است. نتیجه مقایسات انجام شده از لحاظ عرض میوه نشان میدهد که بیشینه عرض میوه (60/14 میلی متر) در ارتفاع 1400 متری دیده میشود. روند تغییرات عرض میوه نیز متناسب با طول میوه است. اما روند تغییرات بسیار منظم تری را به نمایش میگذارد. به این معنی که از ارتفاع 50 تا 1400 متری بشکل منظم و منطبق با افزایش ارتفاع افزایش مییابد. اما در ارتفاع 1600 متری کاهش اندکی را در مقایسه با ارتفاع 1400 متری نشان میدهد (شکل 2 ه).
|
|
|
|
|
|
||
شکل 2- تنوع ویژگیهای بذر و میوه با تغییر ارتفاع منشأ بذر
الف) رطوبت بذر، ب) وزن هزار دانه، ج) جوانهزنی، د) طول و عرض بذر، ه) طول و عرض میوه
نتیجه مقایسات انجام شده از لحاظ میزان جوانه زنی بذر نشان میدهد که بیشینه جوانه زنی (72 درصد) در ارتفاع 1400 متری دیده میشود. روند تغییرات جوانه زنی نیز بشکل منظم و منطبق با افزایش ارتفاع است. به این ترتیب که بشکل صعودی از ارتفاع 50 تا 1400 متری و با شیب نسبتا منظم ادامه دارد. سپس در ارتفاع 1600 متری با کاهش بسیار شدید به حداقل میزان ممکن، در مقایسه با سایر طبقات ارتفاعی مورد مطالعه میرسد (شکل 2 ج).
بحث
نتایج این پژوهش نشان داد که ویژگیهای مورفولوژیکی (طول و عرض)، فیزیکی (رطوبت، خلوص و وزنهزاردانه) و فیزیولوژیکی (جوانه زنی) بذر و میوه توسکا در امتداد شیب ارتفاعی مورد مطالعه، دارای اختلاف معنی دار (01/0P<) است. به این ترتیب که بیشتر این ویژگیها از جلگه تا ارتفاع 1400 متری افزایش یافته، سپس در ارتفاع 1600 متری کاهش جزئی نشان میدهد. البته تغییرات گرادیان ارتفاعی بهعنوان مبنایی برای تغییرات ویژگی های بذر مطرح شده است. تورنا و گونی (27) برخی خصوصیات مورفولوژیکی بذر کاج جنگلی (Pinus sylvestris L.) را در ارتفاعات مختلف ترکیه مورد بررسی قرار دادند. نتایج این مطالعه که بازتاب بعضی از عوامل جغرافیایی (ارتفاع) است، به وضوح نشان میدهد که تفاوتهای موجود در امتداد تغییرات ارتفاعی حوضههای آبخیز مختلف عامل ایجاد تفاوت در ویژگیهای بذر و مخروط این گونه میباشد.
در منطقه مورد مطالعه، بارندگی و دما با افزایش ارتفاع کاهش می یابد. در مقابله با این تغییر شرایط به سمت سختتر شدن، همه ابعاد و اندازه های بذر بمنظور تضمین استقرار بهتر نهال تا ارتفاع 1400 متری افزایش یکنواختی را نشان میدهند. به این ترتیب که طول حدود 51/1 برابر (از 93/1 میلی متر در ارتفاع 50 متری به 91/2 در ارتفاع 1400 متری)، عرض حدود 5/2 برابر (از 34/0 میلی متر در ارتفاع 50 متری به 85/0 در ارتفاع 1400 متری) و وزن هزار دانه حدود 18/3 برابر (از 27/0 گرم در ارتفاع 50 متری به 85/0 در ارتفاع 1400 متری) افزایش مییابد. بهترین انعکاس تنوع این شاخص را می توان در وزن هزار دانه با بیشترین تنوع در بین طبقات ارتفاعی مشاهده کرد. ایسک (15) در بررسی اثر تغییرات ارتفاعی بر ویژگیهای بذر و نهال کاج بروسیا نتیجه گرفت که وزن هزار دانه همبستگی مثبت و مستقیمی را با افزایش ارتفاع نشان میدهد که در این تحقیق نیز بخوبی اثبات شده است. سینق و همکاران (25) در بررسی ویژگیهای بذر و نهال گونه داغداغان (Celtis australis L.) بیان کردند که از بین ویژگیهای متعدد، وزن بذر در مقایسه با دیگر صفات مورفولوژیکی حداکثر تفاوت را بین اجتماعات مختلف از خود بروز داده است. بهطوریکه در این تحقیق نیز نتایج کاملا مشابه بدست آمده است. کاهش ابعاد و اندازه های بذر در ارتفاع 1600متری نسبت به 1400 متری شامل طول بذر حدود 12 درصد، عرض بذر حدود 15 درصد و وزن هزار دانه بذر حدود 18 درصد است. نکته قابل توجه اینکه تنوع تغییرات ویژگیهای بذر متناسب با ابعاد و اندازه میوه است. یعنی کلیه ویژگیهای اندازه گیری شده در میوه (طول و عرض) از جلگه تا ارتفاع 1400 متری افزایش مییابد و پس از آن (ارتفاع 1600 متری) کاهش مییابد. پلوس و همکاران (21) در بررسی اثر افزایش ارتفاع بر وزن بذر در گونههای مختلف در آلپ سوئیس، با جمع آوری و مطالعه بذر 29 گونه متجانس (یک گونه در جلگه و یک گونه در ارتفاع بالا) نتیجه گرفتند که بذرهای گونههای آلپی (ارتفاعی) 8±28 درصد بزرگتر از بذر گونههای جلگهای(01/0P<) هستند. در مقایسه با گونههای جلگهای 55/0 % گونه های آلپی بذرهای بزرگتر، 3 درصد بذرهای سبکتر و 44 درصد بذرهای هم وزن دارند.اثر تغییرات ارتفاع بر ویژگی های بذر در مطالعات متعددی به اثبات رسیده است (28 و 23، 19، 11، 8، 6 ،2). بطورکلی روند تغییرات با نزدیک شدن به حد آستانه شدت بیشتری به خود می گیرد. در مطالعه قادری و همکاران (9) درباره بررسی اثر تغییرات ارتفاع بر رویش بلوط وی ول، اثر آستانه به خوبی به اثبات رسیده است.احتمالاﱢ تفاوت ویژگیهای مورفولوژیک بذرهای توسکا در ارتفاعات 1400 و 1600 متر به همین دلیل رخ داده است.نتایج این تحقیق نیز دال بر افزایش ابعاد و اندازههای بذر و میوه متناسب با افزایش ارتفاع است.
رطوبت، یکی از شاخصهای اصلی کیفیت فیزیکی بذر است که در آزمایش استاندارد اندازهگیری میشود (16). روند تغییرات این شاخص در گرادیان ارتفاعی، در تناسب با تغییرات بارندگی است. به این ترتیب که میزان رطوبت بذر تا ارتفاع 1200 متری متناسب با افزایش بارندگی افزایش مییابد (از 42/3 درصد در ارتفاع 50 متری تا 92/4 درصد در ارتفاع 1200 متری). سپس با افزایش ارتفاع روند کاهشی (حداقل 23/2 درصد در ارتفاع 1400 متری، بدون تغییر معنی دار با ارتفاع 1600 متری) پیدا میکند. سینق و همکاران (25) در بررسی ویژگیهای بذر و نهال گونه داغداغان به رابطه معکوس بین ارتفاع و میزان رطوبت بذر اشاره کردهاند، بهطوریکه با نتایج این تحقیق همخوانی دارد.
جوانهزنی بهعنوان یکی از ویژگیهای کیفی بذر در ارتباط با فعالیتهای احیائی شناخته میشود. در این مطالعه تغییرات جوانهزنی ضمن افزایش یکنواخت و متناسب در شیب ارتفاعی، (باستثنا کاهش شدید در 1600 متری) با روند تغییرات سایر ویژگیهای بذر متناسب است. این نتایج با یافتههای بسیاری از محققان داخلی ازجمله اعتماد (1) بذر راش شرقی؛ الوانی نژاد و همکاران (2) بذر بلوط ایرانی؛ علی عرب و همکاران (8) بذر بلوط بلندمازو و رضائی (6) بذر راش شرقی مطابقت دارد.مطالعه جمعیتهای مختلف توسکای سینیواتا (در دامنه ارتفاعی 1500-366 متر از سطح دریا) در بریتیش کلمبیا مؤید اختلاف معنی دار تغییر دامنه جوانه زنی (بین 87-12 درصد) به دلیل تأثیر جمعیت در این گونه است (12).مطالعه جوانهزنی بذر در بین سه جمعیت جدا افتاده از توسکای ماریتیما در آمریکا نشان داد که میزان جوانه زنی بین 15 تا 73 درصد در بین جمعیتهای مختلف در تغییر است (23). ازجمله سایر محققان خارجی که نتایج یافتههایشان با نتایج این تحقیق در گرادیان ارتفاعی و نیز بین پروننس های موجود روی طول جغرافیایی مختلف تطابق دارد، می توان به آنگستو و ماتیلا (11) بذرهای سه گونه لگومینوز، لوها و همکاران (17) بذر Cordia africana Lam.، اوینال و توداریا (28) بذر (Grewia oppositifolia Roxb.) اشاره کرد. تون و همکاران (26) اظهار داشتهاند که بذرهای بزرگتر نشان دهنده کیفیت بهتر از نظر جوانهزنی و پتانسیل بهتر ژنتیکی است. همچنین در گزارشهای نگی و توداریا (20) و ناوارو و همکاران (19) آمده است که در گونههای درختی جنگلی بین اندازه دانه و جوانهزنی بذر و رشد نهال رابطه مستقیمی وجود دارد. اعتماد (1) در بررسیهای خود افزایش درصد پوکی بذر در ارتفاع 2200 متری از سطح دریا را به دلیل سرمای بهاره در این ارتفاعات سبب یخ زدگی گلها و عدم انجام کامل گرده افشانی اعلام کرده است که این حالت شاید عامل احتمالی در کاهش شدید جوانهزنی بذرهای توسکا در ارتفاع 1600 متری باشد. اسکولتن و همکاران (24) بیان کردند که این مسئله میتواند ناشی از تفاوت شرایط محیطی و ارتفاع محل جمع آوری باشد که بنوبه خود جوانهزنی بذر را تحت تأثیر قرار میدهد. بر اساس نظر روآج وولف (22) گوترمن (14) لوپز و همکاران (18)، تفاوتهای موجود بین پروننسهای مختلف به خصوص از نظر جوانهزنی بذر میتواند متأثر از ناهمگنی شرایط محیطی در بین عرصههای مختلف جمعآوری بذر باشد. ازجمله موارد این ناهمگنی که در این تحقیق مورد ملاحظه قرار گرفته است و اثر معنی دار آنها بر تغییرات جوانهزنی منطبق با تغییر شرایط محیط مشاهده میشود، کاهش میزان بارش و سخت تر شدن شرایط محیط با افزایش ارتفاع است که تأثیر خود را بر کلیه ویژگیهای مورد مطالعه نشان داده است. در مطالعه کیائی ضیابری و جعفری (10)، اثر عوامل بارش و دما به عنوان عوامل عمومی، بر رویش چند گونه درختی مورد تأکید قرار گرفته است.
نتیجهگیری
بر اساس نتایج کلی این تحقیق میتوان بیان کرد که بذر توسکای ییلاقی جمعآوری شده از ارتفاعات مختلف فاقد خواب است. ضمن اینکه روند تغییرات ویژگیهای بذر این گونه تا ارتفاع 1400 متری در تناسب نسبتا کامل با تغییرات ارتفاعی است. یعنی متوازن با افزایش ارتفاع افزایش مییابد و در اغلب موارد در ارتفاع 1400 متری به حداکثر میزان خود میرسد. ارتفاع 1600 متری، یک مورد استثنا در روند صعودی تغییر ارتفاع و ویژگی های بذر، است. به این ترتیب که با وجود افزایش ارتفاع غالب ویژگیهای مورد مطالعه کاهش مییابند و در مواردی به حداقل میزان خود میرسند. در تفسیر این وضعیت، اغلب محققان عامل اصلی را سختی شرایط محیطی در این ارتفاع ذکر کردهاند که دادههای آمار هواشناسی (جمند، شوراب، لاروچال و لیراسرا) نیز گواه این فرضیه است. تناسب بین مبدأ تهیه بذر با مقصد کاشت بذر و نهال که بهعنوان یکی از شاخصهای سازگاری شناخته میشود، در مباحث مرتبط با منابع طبیعی به خصوص جنگلکاری بهعنوان یک سرمایهگذاری بلند مدت از اهمیت ویژهای برخوردار است. نتایج این تحقیق نشان داد که تنوع زیادی در ویژگیهای بذر ارتفاعات مختلف مشاهده میشود. از آنجائی که یکی از دلایل اصلی مشاهده این تغییرات اثر جمعیت است، از اینرو رعایت تناسب شرایط جمعیت مبدأ با عرصه های هدف اجتناب ناپذیر به نظر میرسد. ضمن اینکه اطلاع از دلایل وجود تنوع و دسترسی به دانشهای مختلف (ازجمله دانش کار با بذر) در این زمینه راهگشای برنامه ریزی صحیح و استفاده بهینه از ظرفیتهای هر منطقه خواهد بود.