محمد علی زارعی؛ حسنا الماسی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 17 مهر 1398
چکیده
افزایش قندخون پس از صرف غذا برای افراد دیابتی یک مشکل جدی میباشد که یکی از راههای مقابله با این مشکل، ممانعت از شکستن کربوهیدراتهای پلیمری به گلوکز در روده، از طریق مهار آنزیم آلفاگلوکوزیداز بوده است. نظر به فعالیت مهار بالای گزارش شده برای عصاره متانولی اندامهای هوایی گیاهان سیلنحبابی Silene Ampullata Bioss و گلاستکانیبرگهدار ...
بیشتر
افزایش قندخون پس از صرف غذا برای افراد دیابتی یک مشکل جدی میباشد که یکی از راههای مقابله با این مشکل، ممانعت از شکستن کربوهیدراتهای پلیمری به گلوکز در روده، از طریق مهار آنزیم آلفاگلوکوزیداز بوده است. نظر به فعالیت مهار بالای گزارش شده برای عصاره متانولی اندامهای هوایی گیاهان سیلنحبابی Silene Ampullata Bioss و گلاستکانیبرگهدار Campanula involucrate Auch.ex DC، تعیین مکان اندامی این فعالیت هدف این مطالعه قرار گرفت. عصاره متانولی (گل، برگ، ساقه) این گیاهان از نظر فعالیت مهارکنندگی بر روی آلفاگلوکوزیداز و توان احیاکنندگی مورد بررسی قرار گرفتند. بیشترین میزان فعالیت مهارکنندگی گیاه سیلنحبابی مربوط به غلظت mg/ml2 عصاره متانولی اندامهای گل و برگ (100%) و بیشترین میزان فعالیت مهارکنندگی گیاه گلاستکانیبرگهدار مربوط به غلظت mg/ml 40 عصاره متانولی برگ و گل (100%) بود. کمترین میزان IC50 مربوط به اندامهای گل و برگ گیاه سیلنحبابی (mg/ml ۱۳/۰) بود. عصاره متانولی اندامهای گل و برگ گیاه گلاستکانیبرگهدار به ترتیب الگوی مهار غیررقابتی و مرکب نارقابتی- غیررقابتی، و عصاره اندامهای گل و برگ سیلنحبابی به ترتیب الگوی مهار مرکب نارقابتی- غیررقابتی و نارقابتی از خود نشان دادند. عصاره متانولی گل گیاهان سیلن-حبابی و گلاستکانیبرگهدار فعالیت آنتیاکسیدانی قابل توجهی نسبت به سایر اندامهای هوایی از خود نشان دادند. عصاره متانولی اندامهای گل و برگ گیاه سیلنحبابی و گلاستکانیبرگهدار، دارای مواد مهارکننده مؤثری میباشند، لذا جداسازی و خالصسازی آنها و بررسی تأثیر آنها بر روی آنزیم آلفاگلوکوزیداز و مطالعهی این اثرات در شرایط invivo میتواند به معرفی داروهای کم خطر و موثرتری در جلوگیری کننده از افزایش قند خون منجر گردد.