مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 22 دی 1398
چکیده
این پژوهش با هدف شناسایی گونه های گیاهی و معرفی فلور، تعیین شکل های زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان سراب کهمان از دامنه های کوه گرین انجام گردید. پستی و بلندی شیب ها و صخره ها انواع مختلفی از ریززیستگاهها را ایجاد کرده که هر کدام دارای گونه‌های گیاهی خاص خود هستند. نمونه های گیاهی از نقاط مختلف منطقه بین ارتفاع 1800 تا 3550 متر جمع آوری ...
بیشتر
این پژوهش با هدف شناسایی گونه های گیاهی و معرفی فلور، تعیین شکل های زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان سراب کهمان از دامنه های کوه گرین انجام گردید. پستی و بلندی شیب ها و صخره ها انواع مختلفی از ریززیستگاهها را ایجاد کرده که هر کدام دارای گونه‌های گیاهی خاص خود هستند. نمونه های گیاهی از نقاط مختلف منطقه بین ارتفاع 1800 تا 3550 متر جمع آوری شد. طیف زیستی منطقه با تعیین درصد گونه های متعلق به هر یک از شکل های زیستی ترسیم شد. جایگاه این منطقه از نظر جغرافیای گیاهی ایران بر اساس اطلاعات بدست آمده از پراکنش جغرافیایی گونه‌های شناسایی شده و منابع موجود مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس جمعآوری گیاهان از منطقه سراب کهمان، 375 گونه متعلق به 229 جنس و 56 تیره شناسایی شد. بزرگ‌ترین تیره گیاهی به Asteraceae با 49 گونه تعلق دارد. بعد از این تیره Fabaceae با 34 گونه، Lamiaceae با 33 گونه، Brassicaceae با 30 گونه، Liliaceae با 28 گونه، Poaceae با 22گونه و Apiacea با 18 گونه، بیشترین تعداد گونه‌های منطقه را دارند. همی کریپتوفیتها با 40 درصد فراوانترین شکل زیستی هستند. 8/52 درصد گونه‌ها به ناحیه رویشی ایرانی- تورانی تعلق دارند که از این تعداد 32 گونه بوم زاد ایران می باشند.
شناسائی پوشش گیاهی و بررسی انتشار جغرافیائی گیاهان هر منطقه، مبنای بررسی‌ها و تحقیقات اکولو‍ژی آن منطقه محسوب می‌شود. هدف پژوهش حاضر معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیائی گیاهان منطقه بیابانی آران و بیدگل است. این منطقه با مساحت 605100 هکتار در 5 کیلومتری شمال آران و بیدگل قرار دارد. نتایج نشان داد، مجموعه گیاهان این منطقه، بالغ ...
بیشتر
شناسائی پوشش گیاهی و بررسی انتشار جغرافیائی گیاهان هر منطقه، مبنای بررسی‌ها و تحقیقات اکولو‍ژی آن منطقه محسوب می‌شود. هدف پژوهش حاضر معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیائی گیاهان منطقه بیابانی آران و بیدگل است. این منطقه با مساحت 605100 هکتار در 5 کیلومتری شمال آران و بیدگل قرار دارد. نتایج نشان داد، مجموعه گیاهان این منطقه، بالغ بر 347 گونه گیاهی متعلق به 58 تیره و 230 جنس است. از مجموع 230 جنس، 32 جنس (9/13 درصد) و 43 گونه (4/12 درصد) به رده تک لپه‌ای‌ها و 193 جنس (9/83 درصد) و 296 گونه (3/85 درصد) به رده دولپه‌ای‌ها تعلق دارد. بزرگ‌ترین تیره‌های گیاهی از لحاظ تعداد گونه عبارتند از: Chenopodiaceaeبا 60 گونه،Asteraceae با 37 گونه، Poaceae با 33 گونه، Brasicaceae با 30 گونه و Fabaceae با 20 گونه. بیشترین تعداد گونه مربوط به جنس‌هایAstragalus L. و Salsola L. هر کدام با 12 گونه، Atriplex L. وCalligonum L. هر کدام با 8 گونه، و Nepeta L. با 5 گونه بودند. بررسی انتشار جغرافیائی رستنی‌های منطقه نشان داد، بیشترین گونه‌ها به ترتیب متعلق به ناحیه رویشی ایرانی-تورانی با 205 گونه (59 درصد)، ایرانی-تورانی/صحارا-سندی با 47 گونه (5/13 درصد)، 24 گونه دارای پراکنش جهان وطنی (9/6 درصد)، ایرانی-تورانی/مدیترانه‌ای با 21 گونه (6 درصد) و 15 گونه عناصر مشترک ایرانی-تورانی/اروپا-سیبری/مدیترانه‌ای (3/4 درصد) مربوط است. در بین گیاهان منطقه، به ترتیب تروفیت‌ها با 153 گونه (44 درصد)، همی‌کریپتوفیت‌ها با 67 گونه (3/19 درصد)، فانروفیت‌ها با 60 گونه (3/17 درصد) و کامفیت‌ها با 39 گونه (2/11 درصد) مهمترین شکل‌های زیستی را تشکیل دادند.
